زبالههای پلاستیکی جان بسیاری از پرندگان دریایی را تهدید میکند
یکی از اعضای گروه فیلمبرداری مستند «غرق در پلاستیک (Drowning in Plastic)» در شبکه تلویزیونی بیبیسی وان اعلام کرده است که پرندگان دریایی در جزیره لرد هاوو از قحطی با مرگ دست و پنجه نرم میکنند. معده این پرندگان به قدری پر از پلاستیک شده که دیگر جایی برای غذا ندارد. این مستند بخشی از یکی از طرحهای بیبیسی به نام دیدهبان پلاستیک (Plastics Watch) است که به بررسی تاثیر پلاستیک روی محیطزیست میپردازد.
زیستشناسهای دریایی که در فیلم نشان داده میشوند، در این جزیره مشغول نجات پرندگان هستند. آنها با تخلیهی معدهی صدها جوجه، به این پرندگان امکان زنده ماندن را دادهاند. لانههای این پرندگان در جزیره لرد هاوو، در فاصلهی ۶۰۰ کیلومتری ساحل شرقی استرالیا قرار دارند.
جنیفر لاورس، زیستشناسی دریایی که روی کلونیهای کبوترهای دریایی کار میکند، توضیح میدهد:
این پرندگان هر چیزی را شکار میکنند و تقریبا هر چیزی را که بهدست میآورند، میخورند. این چیزی است که به آنها اجازه میدهد که در حیطهی حیات وحش؛ جانورانی موفق باشند. اما وقتی که اقیانوس مملو از پلاستیک باشد، این پرندگان قادر به تفکیک پلاستیک از غیر پلاستیک نخواهند بود و بنابراین، این زبالهها را میخورند.
و در نهایت، این پرندگان ناخواسته، زبالههای پلاستیکی را به خورد جوجههای خود میدهند که منجر به پر شدن معدهی آنها با پلاستیک میشود. و وقتی این پرندگان از لانههای خود خارج میشوند، اعضای تیم پژوهشی به کمک آنها میشتابند.
دکتر لاورس میگوید:
اگر مقدار پلاستیک بسیار زیاد نباشد، از پروسهای به نام شستوشوی معده استفاده میکنیم و سعی میکنیم بدون آسیب رساندن به پرنده، معده آنها را تخلیه کنیم.
در همین حال، گروه فیلمبرداری بیبیسی هم به جوجهها کمک میکنند و از لوله برای شستوشوی و تخلیه پلاستیک از معده آنها استفاده میکنند. الیزابت بونین، که در این مجموعه مستند وظیفه گویندگی را برعهده دارد، گفته است، آنچه را که در جزیره لرد هاوو دیده، یکی از دردناکترین صحنههایی بوده که در دوران فعالیتش شاهدش بوده است. او به بیبیسی گفت:
خروج این مقدار زباله از معده پرندگان، شوکهآور بود. شاهد بیرون آوردن ۹۰ تکهی پلاستیکی از شکم یک جوجه بودم. اما دانشمندان به ما گفتند که آنها گاهی اوقات ۲۰۰ تا ۲۵۰ تکهی پلاستیکی را از شکم پرندگان مرده یا تهوع (پرندههای زنده) زنده بیرون کشیدهاند. فکر کردن به این موضوع واقعا ناخوشایند است.معده پرندگان به قدری پر از پلاستیک است که جایی برای غذا ندارد.
جنیفر لاورس افزود که بیشتر میزان پلاستیکی که او و همکارانش در کار خود از شکم پرندگان بیرون میکشند، کاملا قابل جلوگیری هستند.او گفت:
ما گیرههای لباس و مسواکهای پلاستیکی را میبینیم. این وسایل را میتوان بهراحتی با سایر مواد مانند آلومینیوم یا چوب جابهجا کرد. به عنوان مثال، مسواک من از چوب بامبو ساخته شده است.
او در ادامه گفت:
هنگامی که به تغییرات نگاه میکنیم و آن را در مقیاسهای بزرگ جمعیت انسانی در نظر میگیریم، واقعا متوجه تغییرات قابلتوجه میشویم. منتظر آیندهای هستم که در آن دیگر گیرههای پلاستیکی را از درون بدن جوجههای (پرندگان دریایی) بیرون نکشم.