انسان تنها یک ۰/۰۱ زندگی روی زمین را تشکیل میدهد اما در حال از بین بردن بقیه آن است
وزن نوع بشر در مقایسه با تودهی اکثر موجودات دیگری که روی کره زمین زندگی میکنند، بسیار کم است؛ اما تأثیر ردپای مخرب انسان روی حیات این طور نیست. جامعترین مطالعه در مورد وزن تمام تودههای زیستی که روی زمین زندگی میکنند، نشان داده است که انسانها فقط حدود ۰/۰۱ زیستتوده را شامل میشوند. اما با وجود وزن ناچیز ما در مقایسه با تودههای پرجمعیتی که کنارمان زندگی میکنند، تاریخ نشان میدهد که هیچ شکی در مورد حاکمیت انسان بر زمین نیست.
ران میلو، زیستشناس مؤسسهی علوم وایزمن، در مصاحبه به گاردین گفت:
امیدوارم این مطلب برای آگاهی مردم در مورد نقش بسیار مهمی که بشریت روی زمین دارد، مؤثر باشد؛ وجود نامطلوب ما روی زمین کاملا آشکار است.
میلو و همکارانش سه سال به جمع آوری مقالات علمی در مورد تودههای زیستی کره زمین مشغول بودند تا بتوانند جامعترین و بهروزترین برآورد را از توده زیستی کل شاخههای موجودات زنده روی زمین به دست آورند. بر اساس نتایج این پژوهش، از لحاظ محتوای کربن، کل تودهی زیستی کره زمین حدود ۵۵۰ گیگاتن کربن (Gt C) است. از این مقدار، ۴۵۰ گیگاتن کربن یا هشتاد درصد تودهی زیستی مربوط به گیاهان میشود که بهمراتب بیش از جرمهای دیگر است. باکتریها با داشتن ۷۰ گیگاتن کربن یا پانزده درصد در ردهی دوم و پس از آن، قارچها هستند. با داشتن حدود ۱۲ گیگاتن کربن، قارچها حدود ۶ برابر فراوانتر از مجموع حیوانات روی زمین هستند که پس از آرکیاها (۷ گیگاتن) و آغازیان (۴ گیگاتن) قرار میگیرند. در واقع حیوانات تنها ۲ گیگاتن هستند و انسانها بخش بسیار کوچکی از این مقدار را شامل میشوند. با این وجود چشمانداز کلی حیوانات بهطور انحصاری توسط طراحی انسان تغییر یافته است. زیستتودهی انسانها حدود ۰/۰۶ گیگاتن کربن است؛ اما ما تقریبا ۱۰ برابر بیشتر از پستانداران وحشی هستیم که تنها ۰/۰۰۷ گیگاتن کربن هستند.
اما نوع دیگری پستاندار هم وجود دارد که به واسطه برآورده ساختن نیازهای انسانی، بر دیگر جانوران غالب است: حیوانات اهلی. دامها که عمدتا شامل گاوها و خوکها هستند ۶۰ درصد تمام پستانداران روی زمین را تشکیل میدهند (۰/۱ گیگاتن کربن).
یک گاوداری در برزیل؛ ۶۰ درصد کل پستانداران روی زمین دامها هستند
هنگامی که به حیات پرندگان میرسیم، دوباره همین وضعیت موجود است: زیستتودهی پرندگان اهلی، حدود سه برابر بیش از پرندگان وحشی است.
قبل از اهلی شدن حیوانات، اختراع کشاورزی و انقلاب صنعتی چشم انداز طبیعی بسیار متفاوت بود.
پژوهشگران میگویند برآورد دقیق توده زیستی حیوانات قبل از انسانها دشوار است؛ اما طبق تجزیه و تحلیلها، تمدن بشری کل زیستتودهی پستانداران وحشی را تا ۸۵ درصد کاهش داد و زیستتودهی گیاهی را به نصف رسانده است.
این نابودی ناخواسته تأثیر زیادی روی بیوسفر کلی داشته و منجر به وضعیتی شده است که به گفتهی دانشمندان، اکنون در آستانهی یک انقراض عظیم قرار گرفتهایم که تقریبا بیسابقه است. همچنین عملکرد ما بهشدت علیه گونههای ظریف پرندگان است که درصد بسیار ناچیزی از حیات زنده روی کره زمین را تشکیل میدهند.
جیمز هاکن از دانشگاه هاروارد میگوید:
این حقیقت که زیستتودهی قارچها از تمام انواع حیوانات بیشتر است، باید ما را سر جای خود بنشاند.