غول‌های انرژی زمانی تغییرات اقلیمی را درک می‌کنند که متحمل خسارت شوند

شرکت‌های انرژی که توسط متخصصان زیست‌محیطی متهم به ایجاد تغییرات اقلیمی شده‌اند، هم‌اکنون در حال صرف میلیاردها دلار برای مقابله با پیامدهای آن هستند. اشلی لاوسن، همکار ارشد پژوهشی در مرکز پژوهش‌‌های انرژی و اقلیم در واشنگتن (C2ES) می‌‌گوید که آب‌و‌هوا در اثر گازهای گلخانه‌ای در حال تغییر است و اثر منفی خالص آن بر جامعه و شرکت‌هایی خواهد بود که مسئول این اتفاق هستند.

مرکز پژوهش‌‌های انرژی و اقلیم، هر ساله اثرات تغییر الگوهای آب‌و‌هوایی را (نظیر طوفان، آتش‌سوزی و خشکسالی‌ها) بر شرکت‌های چندملیتی، شرکت‌های موسوم به بلو چیپ و نیز شاخص S&P Global 100 مورد بررسی قرار می‌‌دهد. پژوهشگران، اسناد مالی و مصاحبه‌‌ی مدیران شرکت‌‌ها را بررسی می‌کنند. آن‌ها میزان نگرانی شرکت‌‌ها را در مورد اثرات و خطرات تغییرات آب‌وهوایی می‌سنجند و حتی این پرسش را مطرح می‌کنند که آیا شرکت‌‌ها، موضوع تغییرات اقلیمی را به‌‌عنوان یک معضل چالش برانگیز قبول دارند یا خیر. لاوسن اضافه می‌کند:

اگر شما صاحب یک شرکت پتروشیمی در ساحل خلیج آمریکا باشید، درمورد تندبادها نگران خواهید بود. اگر شرکت شما در کالیفرنیا باشد، نگران خشکسالی و دسترسی به آب در تاسیسات خود خواهید بود و اگر در یک معدن واقع در قطب شمال عملیات داشته باشید، در مورد ذوب یخ‌های قطبی احساس نگرانی خواهید کرد.

در گزارش سال ۲۰۱۵، با عنوان «پیش‌‌بینی طوفان بعدی: نگاهی نزدیک‌تر به انعطاف‌‌پذیری تجاری»، باب برسیاسپ، رئیس مرکز پژوهش‌‌های انرژی و اقلیم به‌همراه الکساندرا لیفتمن، مدیر اجرایی محیط‌زیست، دریافتند که ۹۰ درصد شرکت‌های عضو شاخص S&P100 قبول دارند که ناملایمات جوی و تغییرات اقلیمی، خطری جدی برای کسب‌وکار آن‌ها محسوب می‌‌شود.

در عین حال، آن‌ها اظهار کرده‌‌اند که ارزیابی خطر اقلیمی اغلب امری بسیار دشوار است؛ چرا که در آن، با مقیاس‌‌های زمانی طولانی، فقدان اطلاعات مکان-محور و عدم اطمینان علمی درگیر هستیم و استخراج داده‌های قطعی و شفاف مورد نیاز برای اقدام، بسیار دشوار است.

اکثر شرکت‌های عضو S&P Global 100 (شامل ۸۴ شرکت)، نگرانی‌‌های خود را در مورد خطرات اقلیمی در نظرسنجی سالیانه‌‌ی مرکز پژوهش‌‌های انرژی و اقلیم منعکس کرده‌‌اند. ۴۰ شرکت در اسناد مالی خود به «ناملایمات جوی و تغییرات آب‌وهوایی» اشاره کرده‌‌ و در حدود ۴۷ شرکت نیز این موضوع را در گزارشات توسعه‌‌ی پایدار خود مطرح کرده‌‌اند.

لاوسن می‌‌گوید که همه‌ی این آمار و ارقام، سیر صعودی دارند. مرکز پژوهش‌‌های انرژی و اقلیم دریافته است که سرمایه‌گذاری‌ در حوزه‌‌ی اقلیم، اغلب در دل دیگر سرمایه‌‌گذاری‌‌های شرکت‌‌ها پوشش داده می‌‌شود.

برخی سرمایه‌‌گذاری‌‌ها به‌‌طور مستقیم مربوط به تغییرات اقلیمی هستند؛ به‌عنوان مثال در مورد تندباد سندی در نیوجرسی، خساراتی معادل ۱/۸ میلیارد دلار به بار آمد.سوزان لمیوکس، یک مدیر گروه عملیاتی صنعت نفت آمریکا می‌‌گوید:

به خاطر طوفان سندی در سال ۲۰۱۲، برخی پالایشگاه‌‌ها در ساحل شرقی، تجهیزات خود را به سطح سیل ۵۰۰ ساله ارتقا دادند.

برخی از سرمایه‌گذاری‌ها نیز به‌‌طور مستقیم با ریسک آب‌وهوایی در ارتباط نیستند؛ به‌عنوان مثال، هزینه‌‌های سرمایه‌گذاری جهت ارتقای یک پالایشگاه می‌‌تواند از یک تا دو میلیارد دلار برسد.

لمیوکس می‌‌گوید:

هدف از ارتقای یک پالایشگاه، می‌تواند افزایش کارایی عملیاتی، کاهش ریسک و یا ایجاد مزیت رقابتی باشد. همه‌‌ی این عوامل می‌‌توانند در تصمیم برای سرمایه‌گذاری یک شرکت مؤثر واقع شوند.

مؤسسه‌‌ی نفت آمریکا، نماینده‌‌ی ۶۰۰ شرکت آمریکایی در صنعت نفت و گاز است. هر یک از این شرکت‌ها تصمیمات داخلی خود را در زمینه‌‌ی کاهش ریسک و مسائل مدیریتی اتخاذ می‌کند؛ این در حالی است که در بعضی موارد ممکن است آن‌ها تشخیص ندهند که اصلاحات یا ارتقاهای صورت‌‌گرفته به‌‌علت مسائل آب‌‌و‌‌هوایی بوده است یا خیر.

پیوند انرژی و محیط‌زیست

بن رتنر، مدیر ارشد صندوق حمایت از محیط‌زیست می‌گوید:

تغییرات اقلیمی مخرب، شرکت‌های انرژی را وادار می‌‌کند تا نگاهی دقیق‌‌تر به تغییراتی بیاندازند که قرار است بخشی از راه‌‌حل نهایی محسوب شوند.

صندوق حمایت از محیط‌زیست می‌گوید که این صندوق در حال همکاری با شرکت‌های انرژی نظیر شرکت نفتی شل، اکسون موبیل و شلمبرژه برای یافتن راه‌حل‌های علمی و ابتکاری درمورد چالش‌های زیست‌محیطی و همچنین پیشبرد بازار برای نظارت مستمر و فناوری‌های کنترل متان است.

شرکت عظیم نفتی شورون، بزرگ‌ترین تولید‌‌کننده نفت و گاز در خلیج مکزیک است که با هزینه‌‌های ناشی از افزایش مشکلات آب‌‌وهوایی کاملا آشناست. پس از طوفان‌‌های کاترینا و ریتا در سال ۲۰۰۵، این شرکت در نیمه‌‌ی دوم سال ۲۰۰۶، به‌‌دلیل کاهش تولید و هزینه‌های اضافی تعمیر و نگهداری برای تاسیسات ساحلی و فراساحلی، متحمل ۱/۴ میلیارد دلار خسارت شد.

شورون همچنین اذعان می‌‌کند که عملیات قطب شمال نیز به‌‌دلیل افزایش دمای جهانی با مشکلاتی مواجه شده است. این شرکت در گزارشی ارائه‌شده به مرکز پژوهش‌‌های انرژی و اقلیم، اعلام کرده است که تغییرات در برف و یخ می‌تواند موجب اختلال در مسیرهای حمل‌ونقل در قطب شمال شود. کاهش تعداد جاده‌های یخی در قطب شمال، منجر به کاهش تعداد روزهای کاری برای ساخت‌‌وساز و حمل‌‌ونقل محصولات می‌‌شود. اختلال در حمل‌‌ونقل، موجب محدود شدن ظرفیت تولید می‌‌شود و درنتیجه هزینه‌های عملیاتی به‌‌صورت بالقوه افزایش خواهند یافت.

مایک ویرث، رئیس و مدیر عامل شرکت شورون، در گزارش توسعه‌‌ی پایدار این شرکت می‌‌نویسد:

ما فعالانه در مورد فرصت‌‌ها و تهدیدهای ناشی از تغییرات اقلیمی در خلال تصمیم‌گیری‌های تجاری خود بحث می‌کنیم. برای مثال، برای محافظت از تجهیزات در برابر خطرات ناشی از طوفان‌‌های احتمالی، ما ۱۲۰ میلیون دلار برای احداث یک سد برای پالایشگاهی  واقع در پاسکاگولا از ایالت می‌‌سی‌‌سی‌‌پی و نیز ۱۶/۲ میلیون دلار برای ساخت یک سد دریایی در تاسیسات روغن واقع در شهر پورت آرتور از ایالت تگزاس هزینه کرده‌‌ایم.

در اواخر ماه گذشته، شرکت شورون، گروه سرمایه‌گذاری تکنولوژی شورون را با اختصاص ۱۰۰ میلیون دلار از صندوق جدید انرژی آینده‌‌ی خود تاسیس کرد که هدف از آن، سرمایه‌گذاری در تکنولوژی‌‌های نوین و انقلابی در عرصه‌ی انرژی خواهد بود که به کاهش انتشار کربن در بخش‌‌های تولید و توسعه منجر می‌‌شود.

طی ماه جاری، گروه جدید شرکت شورون و شرکت انرژی آرامکو از عربستان‌سعودی به کلارک والو کمک کردند تا به‌منظور ساخت دریچه‌‌های دیافراگمی صنعتی که کوچک‌تر، سبک‌تر و کم‌‌هزینه‌‌تر از دریچه‌‌های متداول برای جذب گاز متان از تاسیسات گاز طبیعی هستند، تا ۱۵/۵ میلیون دلار سرمایه جذب کند.

باربارا جی. برگر، مدیرگروه سرمایه‌گذاری تکنولوژی شورون در بیانیه‌‌ای می‌‌گوید:برای آماده شدن برای آینده، کار را باید هم‌اکنون آغاز کرد.

نیویورک در برابر اکسون موبیل

این هفته، دادستان‌کل نیویورک، دادخواستی را علیه شرکت اکسون موبیل (غول نفتی) تنظیم کرد که دلیل آن کم اهمیت جلوه دادن خطرات تغییرات اقلیمی در تجارت این شرکت عنوان شد؛ با این حال، به‌نظر می‌رسد که این شرکت برای سال‌ها خطرات اقلیمی را مدنظر خود قرار داده است.

طبق گزارش مرکز پژوهش‌‌های انرژی و اقلیم در سال ۲۰۱۵، با عنوان «پیش‌‌بینی طوفان بعدی: نگاهی نزدیک‌تر به انعطاف‌‌پذیری تجاری»، انعطاف‌پذیری در ماهیت شرکت اکسون وجود دارد. پژوهشگران در این گزارش نوشته‌‌اند:

در حالی که درک علمی محدود ما از احتمال، اندازه، دفعات یا توزیع جغرافیایی رویدادهای آب‌‌و‌‌هوایی ناشی از تغییرات اقلیمی، نشان‌دهنده‌ی چالش‌های پیش‌رو در برنامه‌ریزی است، سیستم‌‌های اکسون موبیل، این شرکت را قادر می‌سازند تا طیف گسترده‌ای از نتایج ممکن را طی دهه‌های آینده مدیریت کند.

دارن وودز، رئیس و مدیرعامل شرکت اکسون موبیل، طی گزارش توسعه‌‌ی پایدار شرکت در سال ۲۰۱۷ و همچنین در وبلاگ خود در سال گذشته، از تداوم تعهد آمریکا به قرارداد پاریس حمایت کرده است. این شرکت امسال نیز شروع به انتشار گزارشی با نام خلاصه‌ی انرژی و کربن کرده است تا پیشرفت‌‌های شرکت در مدیریت خطرات اقلیمی و پاسخگویی به نگرانی‌های سهامداران را در معرض نمایش بگذارد. مدیر اجرایی این غول نفتی از فناوری‌های در حال ظهوری سخن می‌‌گوید که می‌‌توانند تولید و تحویل منابع را بهبود بخشد. او همچنین به شورای رهبری اقلیمی پیوست و اسناد ائتلاف اقلیم و هوای پاک را در مورد مدیریت جهانی متان به امضا رساند.

حرکت به‌‌‌سوی هدف

در حالی که برخی از شرکت‌ها به‌‌تنهایی به جنگ طوفان اقلیمی رفته‌‌اند، سایرین به ائتلاف پیوسته‌اند. مدیران اجرایی ۱۳ شرکت نفت و گاز جهان (که جمعا ۳۰ درصد تولید جهانی را تشکیل می‌دهند)، درمورد تکنولوژی‌های با انتشار کربن پایین و تحقیق و توسعه در این امر، بیش از ۶ میلیارد دلار سرمایه اختصاص داده‌‌اند.

آن‌ها عضوی از گروه اقلیمی صنعت نفت و گاز (OGCI) هستند که در واقع یک گروه داوطلب است که می‌خواهد اهداف تعیین‌شده در قرارداد پاریس را برآورده کند. آن‌ها خواهان انجام سه اقدام اصلی هستند که عبارتند از کاهش نشت متان، کاهش دی‌‌اکسید کربن و بازیافت دی‌‌اکسید کربن از طریق جذب کربن، کاربرد و ذخیره‌سازی (CCUS).

جمع‌‌بندی

لاوسن از مرکز پژوهش‌‌های انرژی و اقلیم بر این باور است که شرکت‌ها و صنایع درمورد هزینه‌‌های کاهش خطر تغییرات اقلیمی به جمع‌‌بندی نرسیده‌‌اند، اما برآوردها از نیاز به میلیون‌‌ها دلار سرمایه‌‌گذاری حکایت دارد. مرکز پژوهش‌‌های انرژی و اقلیم می‌‌گوید که گردباد آیزاک در سال ۲۰۱۲ به زیرساخت توزیع شرکت انترژی خسارت زد؛ به‌‌گونه‌‌ای که هزینه بازسازی حدود ۴۰۰ میلیون دلار براورد شد.

پس از اینکه خط لوله‌‌ی اکسون موبیل در زیر رودخانه‌‌ی یلواستون در مونتانا توسط آوار سیل خسارت دید، این حادثه منجر به نشت نفت و آلودگی در منطقه شد که نتیجه‌‌ی آن ۱۳۵ میلیون دلار خسارت به اموال شرکت بود.

با وقوع طوفان حاره‌ای کارن در سال ۲۰۱۳، شرکت انرژی هس تولید خود را بر روی یکی از سکوهای ساحل خلیج به حالت تعلیق درآورد، اقدامی که میزان تولید را تا ۱۳۰ هزار بشکه‌‌ی نفت معادل با ارزش بازاری حدود ۹ میلیون دلار کاهش داد.

این ماه، مجمع بین‌‌المللی تغییرات اقلیمی (IPCC)، به جهان هشدار داد که افزایش دما، بالا آمدن سطح دریا و آب شدن یخ‌های قطب شمال به روند ویرانی جهان در قالب طوفان‌های مکرر و شدید ادامه خواهد داد.

در گزارشی با عنوان «گرمایش جهانی ۱/۵ درجه‌‌ای» که از سوی این مجمع منتشر شده است، حدود ۱۰۰ نویسنده و ویراستار از ۴۰ کشور مختلف اظهار کرده‌‌اند که صنعت انرژی باید انتشار گازهای گلخانه‌‌ای را کاهش دهد و نیز اقدامات لازم را برای مهار اثرات ناشی از تغییرات اقلیمی اجرایی کند؛ چرا که هر طوفان یا آتش‌سوزی بزرگ، میلیون‌‌ها دلار هزینه به شرکت‌‌ها و مصرف‌‌کنندگان انرژی تحمیل خواهد کرد.

کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا نیز اعلام کرده است که شرکت‌ها باید آنچه را که در این زمینه انجام می‌دهند، گزارش کنند. در فوریه‌‌ی ۲۰۱۰، کمیسیون بورس و  اوراق بهادار سندی را با عنوان «دستورالعمل کمیسیون را در رابطه با تغییرات اقلیمی» منتشر کرد. در این سند آمده است که طرح‌های تجاری و ترازنامه‌‌های شرکت‌ها به‌‌شدت تحت تاثیر ریسک‌های ناشی از تغییرات اقلیمی قرار گرفته‌‌اند و ضروری است که در واکنش به این معضل، اقدامی کنند.

این کمیسیون اضافه می‌کند که این دستورالعمل، به‌منظور یادآوری تعهدات شرکت‌‌ها تحت قوانین و مقررات موجود و با هدف آگاهی از تغییرات اقلیمی و پیامدهای آن تهیه شده است؛ این اسناد با همکاری طرفین تکمیل می‌‌شود و نهایتا در اختیار سرمایه‌‌گذاران قرار خواهد گرفت.

لاوسن می‌گوید:

اما همه‌‌ی شرکت‌ها، ریسک‌‌های ناشی از تغییرات اقلیمی را یکسان گزارش نمی‌کنند و میزان توجه به جزئیات در این گزارشات، به‌‌طرز چشمگیری متفاوت است.