گزارش جامع تغییرات اقلیمی باید کنترل متان را پوشش دهد

ماه گذشته، ۱۳ شرکت از بزرگ‌ترین غول‌‌های نفت و گاز جهان (از جمله اکسون موبیل، بی پی و شل)، گرد هم آمدند تا تعهد تازه‌‌ای برای مهار یکی از قوی‌ترین گازهای گلخانه‌ای شکل گیرد. متان، جزء اصلی گاز طبیعی، دومین عامل اصلی تغییرات اقلیمی و در صورت انتشار در طبیعت، اثری بیش از ۸۰ برابر دی‌اکسید کربن در گرمایش جهان دارد. نکته‌‌ی غافلگیرکننده این است که هدف‌‌گذاری جدید این ائتلاف برای کنترل متان، علی‌‌رغم فقدان مقررات دولتی در ایالات‌متحده، در حال پیشرفت است.

یکی از ۷۶ مورد از پسرفت‌‌های زیست‌محیطی دولت آمریکا،  آخرین حرکت دولت ترامپ در لغو مقررات مربوط به گاز متان بود که بنا به برآوردهای آژانس زیست‌‌محیطی آمریکا، موجب انتشار ۴۸۰ هزار تن متان مازاد در اتمسفر خواهد شد. با این حال، در پشت‌صحنه، فشار بر صنعت برای ایجاد شفافیت در کاهش انتشار گازهای گلخانه‌‌ای از یک بازیگر غیرمنتظره اعمال می‌‌شود: سرمایه‌گذاران.

سرمایه‌گذاران درک می‌کنند که ریسک مادی ناشی از متان، ارزش سبد سهام آنان را تحت شعاع قرار خواهد داد و شرکت‌ها را وادار به اقدام در این زمینه می‌‌کنند. با توجه به فقدان رهبری سیاسی در سطح ملی آمریکا، احتمال می‌‌رود که فشار سرمایه‌گذاران بر صنعت برای مدیریت خطرات اقلیمی نظیر متان، افزایش یابد.

اما تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاران درمورد مسائل اقلیمی مانند متان، به کیفیت اطلاعات دریافتی از شرکت‌ها وابسته است. مارک کارنی و مایکل بلومبرگ، با حمایت هیئت ثبات مالی، برای رفع این مشکل دست‌به‌کار شدند. آن‌ها در سال ۲۰۱۵ ، یک کارگروه را در امور مالی مرتبط با  اقلیم (TCFD) تشکیل دادند و با همکاری صنایع، حسابرسان و سرمایه‌‌گذاران، موفق شدند توصیه‌‌نامه‌‌ای قابل استناد برای گزارش‌‌های مالی مرتبط با مسائل اقلیمی تنظیم کنند. هم‌‌اکنون، این توصیه‌‌نامه توسط بیش از ۵۰۰ سازمان از جمله سرمایه‌‌گذارانی مانند بلک‌‌راک و لگال اند جنرال و همچنین شرکت‌های بزرگ نفت و گاز مانند BHP، استات اویل، انی، شل، ساکنور انرژی و توتال مورد حمایت قرار گرفته است.

با این حال، توصیه‌های TCFD تنها شامل رهنمودهایی کلان در رابطه با گزارش‌‌های اقلیمی برای تمامی بخش‌ها است؛ این بدان معناست که جزییات اجرایی مربوط به صنایع به‌صورت خاص همچنان در دسترس نیست.

متان هم یک محصول است و هم یک آلاینده؛ یعنی این گاز از یک سو، یک تهدید و از سوی دیگر، یک فرصت برای صنعت نفت و گاز قلمداد می‌‌شود. سرمایه‌گذاران، گزارش‌‌های کنونی درباره‌‌ی آلایندگی متان را در مقایسه با نقش تعیین‌‌کننده‌‌ی این گاز در آینده‌‌ی کم‌‌کربن، ناکافی می‌‌دانند. ناهماهنگی و عدم دسترسی به اطلاعات، موجب شده که سرمایه‌گذاران در مورد برنامه‌‌ی صنعت برای مدیریت تهدیدهای اقلیمی احساس سردرگمی کنند؛ این در حالی است که پذیرش اصول گزارش‌دهی مندرج در TCFD از سوی صنایع نفت و گاز، گامی حیاتی برای نجات کره‌‌ی زمین محسوب می‌شود.

گزارش جدیدی که از سوی EDF، Ceres و PRI منتشر شده است، توصیه‌‌های مندرج در TCFD را در قالب پرسش‌نامه‌هایی به شرکت‌‌ها ارائه کرده و نتایج آن را برای آنالیز در اختیار سرمایه‌‌گذاران می‌‌گذارد. برای مثال:

• چگونه متان در استراتژی‌‌های کلان اقلیمی جای می‌‌گیرد؟
• در طول سال گذشته، چند بار «متان» در دستور کار کمیته (یا کمیته‌های) هیئت‌مدیره قرار گرفته است؟
• آیا تاکنون، شرکت به‌‌طور رسمی آنالیزی را برای ریسک انتشار متان به انجام رسانیده است؟ در صورت پاسخ مثبت، نتایج آن چه بوده است؟
• آیا شرکت، چشم‌‌اندازی برای کاهش متان در نظر گرفته است؟

این گزارش با کمک اطلاعات سرمایه‌گذارانی مانند ون‌‌گارد و هرمس، به شرکت‌‌ها کمک می‌‌کند تا دریابند که سرمایه‌‌گذاران به کدام دسته از اطلاعات مندرج در TCFD (شامل رهبری، استراتژی، مدیریت ریسک، معیارها و اهداف) علاقه‌‌مند هستند و بدین ترتیب در مسیر اجرای عملی توصیه‌‌ها گام بردارند.

هماهنگی با اهداف کلان TCFD موجب می‌‌شود که اطلاعات خروجی یکپارچه و قیاس‌پذیر باشد. با اطلاعات بهتر، شرکت‌ها قادر خواهند بود ارتباط بهتری با نحوه‌‌ی مدیریت ریسک ناشی از متان داشته باشند و از سوی دیگر، سرمایه‌‌گذاران نیز قادر به اتخاذ تصمیمات آگاهانه‌‌تری خواهند بود.

صنایعی که بر مسائلی مانند مدیریت متان، اقدامات مؤثرتری انجام دهند، می‌توانند خود را برای آینده‌‌ای با انرژی های پاک‌‌تر و البته رقابتی‌‌تر آماده سازند؛ بر این اساس، شرکت هلندی Robeco (با حجم سرمایه‌‌‌‌گذاری ۲۸۵ میلیارد دلاری) نیز اعلام کرده است:

همانطور که سرمایه‌گذاران، سهام‌‌های خود را به‌سوی شرکت‌های پایدارتر سرازیر می‌‌کنند، شرکت‌های نفت و گازی که متان را به‌‌صورت فعالانه و شفاف مدیریت ‌‌کنند، در موقعیت رقابتی بهتری در بازار آینده‌‌ی جهان کم‌‌کربن قرار خواهند گرفت.