ثبت تصویر جدید زمین توسط فضاپیمای OSIRIS-Rex

رویدادهای زیادی طی ماه‌های اخیر روی سیاره‌ی آبی رخ داده است اما هیچ‌کدام مانند تصویر جدیدی که توسط کاوشگری میلیون‌ها مایل دورتر از خانه گرفته شده است، انسان را به تفکر وا نمی‌دارد. OSIRIS-Rex، یک فضاپیمای نمونه-سیارک است و تصویر زیر را تحت عنوان بخشی از یک آزمایش مهندسی در تاریخ ۱۷ ژانویه ۲۰۱۸ گرفته است. فضاپیما در حال دور شدن از زمین با سرعت حدودی ۸.۵ کیلومتر در ثانیه (۱۹۰۰۰ مایل در ساعت) بوده و در همان زمان،‌ تصویر را می‌گیرد. در تصویر،زمین و ماه نیز به‌صورت خیلی ریز در کنار هم و با فاصله‌ی ۶۳.۶ میلیون کیلومتر (یا ۳۹.۵ میلیون مایل) مشخص شده‌اند.

space

در این عکس، زمین را به شکل نقطه‌ی روشنی در میانه‌ی تصویر می‌بینید و ماه نیز به شکل نقطه‌ی کوچکتری در سمت راست آن قرار دارد. اگر دقیق‌تر نگاه کنید، اجسام بیشتری را مشاهده می‌کنید.

همان‌گونه که ناسا در توصیف تصویر نوشته است:

چندین صورت فلکی نیز در فضای اطراف زمین و ماه قابل مشاهده هستند. خوشه‌ی روشن ستاره‌ای در گوشه‌ی چپ سمت بالای تصویر، هفت ستاره‌ی برج ثور در صورت فلکی این برج هستند. حمل، درخشان‌ترین ستاره در برج حمل در گوشه‌ی راست سمت بالای تصویر دیده می‌شود. سیستم زمین-ماه در میان پنج ستاره، متشکل از سر قیطوس یا نهنگ قرار گرفته است.

فضاپیمای  OSIRIS-REx از زمان پرتاب خود در تاریخ ۸ دسامبر سال ۲۰۱۶ تا به‌حال، تصاویر شگفت انگیز دیگری را نیز عکس برداری کرده است. در ژانویه‌ی سال گذشته، تصویر نزدیکتر دیگری توسط این فضاپیما برای زمین فرستاده شد که در آن، فاصله‌ی کاوشگر با زمین در حدود 40000 کیلومتر (یا ۲۳۰۰۰۰ مایل) بود. تصویر تمام رنگی فوری دیگری نیز از زمین در فاصله‌ی ۱۷۰۰۰۰ کیلومتری فرستاده شد که حتی در سال اول پس از پرتاب فضاپیما، تحسین هر شخصی را برمی‌انگیزد.

تلاش دانشگاه MIT برای شناسایی ماده‌ی تاریک
مشاهده

تخمین زده می‌شود که فضاپیمای OSIRIS-Rex در آگوست ۲۰۱۸ به مقصد خود یعنی سیارک Bennu برسد. با رسیدن به این سیارک، نمونه و تصاویری از کپسول زمان آن، در اواخر سپتامبر ۲۰۲۳ به زمین فرستاده می‌شود. کپسول زمان، نهانگاه یا مخزنی تاریخی است که در آن چیزهایی قرار داده می‌شود تا بعد از زمانی معین (یا گاهی نامعین) آنها را باز کنند و بیرون آورند.

ما تنها شاهد کارهای کوچکی از مجموعه توانایی‌های این فضاپیمای کوچک بوده‌ایم. با این‌حال میلیون‌ها مایل فاصله، زمین را در دورنمایی قابل تفکر قرار می‌دهد.