طرحی برای آسفالت مسیرها با مواد سلولزی بهدستآمده از کاغذ توالت
آیا میتوانید دوچرخهسواری در یک مسیر ساختهشده از کاغذ توالت استفادهشده را تصور کنید؟ هلندیها که بهخاطر علاقهشان به حملونقل با دوچرخه مشهورند، به لطف یک برنامهی بازآوری زبالهی جدید، در حال کار روی عملی کردن چنین ایدهای هستند.
بنا به گزارشها، در هلند سالانه حدود ۱۸۰ هزار تن کاغذ توالت استفاده میشود. دو شرکت هلندی سیرتک و KNN سلولز، تکنولوژی لازم برای تبدیل مواد زائد به مواد راهسازی را توسعه دادهاند. این محصولات بهطور آزمایشی در استان فریزلند هلند در یک کیلومتر از مسیر دوچرخهای که مرکز لیواردین را به شهر استینز متصل میکند، استفاده میشود.
این سیستم چگونه کار میکند؟
سلولز بخش اصلی تشکیلدهنده کاغذ است؛ اما فیبرهای گیاهی دارای کاربردهای صنعتی دیگری نیز هستند. کاغذهای توالت از طریق یک واحد تصفیهی پسماند فیلتر و در دمای بسیار بالا تمیز و استریل میشوند. نتیجهی نهایی این روند یک مادهی کرکی است که میتواند در آسفالت استفاده شود.
مادهی بهدستآمده همچنین میتواند برای ساخت مواد بیوپلاستی و مصالح ساختمانی مورد استفاده قرار گیرد. بخش عمدهای از کاغذهای توالت بهکاررفته در هلند دارای کیفیت بالایی هستند و در نتیجه میزان سلولز آن ها بالا است و طبیعتا نتیجهی محصول نهایی هم بهتر خواهد بود. کاغذ توالت در حالت طبیعی بهعنوان یک زبالهی کثیف به شمار میآید و در کارخانههای تصفیه زباله سوزانده میشود.
روند اخیر به باور کمپانی توسعهدهنده، دارای یک مدل کسبوکار ارزانقیمت است. لاهایه کارلین، مدیر عامل این سیرتک، در گفتگو با پایگاه بیبیسی گفت:
شما باری را از بخش سوزاندن زبالهها کم میکنید و علاوه بر آن محصول باارزشی تولید میشود که میتوان آن را به فروش رساند.
شرکت سیرتکس ادعا دارد که روزانه ۴۰۰ کیلوگرم سلولز تولید میکند. مقداری از این مواد به انگلستان صادر میشود و بهعنوان مواد اولیه برای تولید کامپوزیتهای زیستی به کار میرود. سلولوز باقیمانده برای تولید و توسعهی محصولات استفاده میشود.
چالش پیش رو این است که دستاندرکاران بتوانند مدل فوق را گسترش دهند و سران این شرکت به گسترش طرح خود خوشبین هستند. آنها اظهار کردهاند که در حال مذاکره با مشتریان جدیدی هستند تا بتوانند تکنولوژی را در مقیاس وسیعتری اعمال کنند.
طبیعتا در دوچرخهسواری روی سطحی که با کاغذهای استفادهشده و بازیافتشدهی سرویس بهداشتی پوشیده میشود، شاید نوعی حس طنزآلود یا ناخوشایند برای برخی وجود داشته باشد. ولی به نظر میرسد که ساکنان محلی در این مورد نگرانی خاصی ندارند. میشل اسیریر، فرماندار استان فریزلند می گوید:
برای مردم ایدهی عجیبی است که بدانند در ساختار جاده، دستمالهای استفادهشده وجود دارد؛ اما هنگامی که آنها روی سطح مسیر دوچرخهسواری میکنند، میتوانند مشاهده کنند که آسفالت کاملا نرمال است.