ماهواره نخستین کشور فضایی جهان به فضا پرتاب شد

این ماهواره کوچک کیوب سَت ساخت شرکت نیراسپیس (NearSpace) است که که آسگاردیا-۱ نام دارد، قادر به ذخیره ۵ ترابایت اطلاعات خصوصی در فضا است. با وجودی این نانو ماهواره به اندازه‌ی یک قرص نان است، اما به‌خوبی اهداف آشوربیلی را برآورده کرده است. ایگور آشوربیلی موسس آسگاردیا، به CNN گفت:

پیش این قول داده بودم که یک پرتاب پیش رو خواهیم داشت، ما ناسا را به‌عنوان شریکی مطمئن برگزیده‌ایم.

ماهواره آسگاردیا-۱ از ایستگاه فضایی بین المللی به مدار پایین زمین فرستاده می‌شود و بین ۵ تا ۱۸ ماه را در آنجا خواهد گذراند. پرتاب ماهواره آسگاردیا-۱ به فضا دستاورد بزرگ برای شهروندان نخستین کشور فضایی جهان محسوب می‌شود که هنوز در زمین مستقر هستند. این نانو ماهواره ۵ ترابایت اطلاعات متعلق به ۱۸ هزار شهروند آسگاردیا را با خود حمل می‌کند که شامل عکس‌های خانوداگی، کپی‌های دیجتالی از پرچم، آرم ارتش و قانون اساسی این کشورند.

کشور آسگاردیا پروژه‌ای که توسط برخی دانشمندان و کارشناسان حقوقی پیشنهاد داده شد،  به‌گفته‌ی بنیانگذاران آسگاردیا، این کشور به نخستین کشور مستقل دنیا در فضا تبدیل خواهد شد. آسگاردیا نامی است که از اساطیر مردم اسکاندیناوی گرفته شده است. آسگاردیا در افسانه‌های اسکاندیناوی نام شهری در آسمان است. ایگور آشوربیلی تاجر و دانشمند روس که سال گذشته در خلال کنفرانسی در پاریس، پروژه ساخت شهری در فضا را پیشنهاد داد، معتقد است که آسگاردیا موجب ایجاد صلح در فضا و جلوگیری از انتقال مناقشات زمین به فضا می‌شود. این کشور که در مدار پایین زمین ساخته می‌شود، جایی عاری از هر مسئله زمینی همچون تقسیم‌بندی بر اساس نژادها و مرزها و باورها است.

دیگر اهداف پروژه آسگاردیا عبارتند از: محافظت از زمین در برابر تهدیدات فضایی همچون، سیارک ها، بقایای اجرام کیهانی، پرتوهای مخرب فضایی و آلودگی میکروارگانیسم های فضایی.

رندری از ماهواره آسگاردیا-۱ 

برای اینکه، آسگاردیا، همچون کشوری واقعی به رسمیت شناخته شود، باید به‌عنوان یک کشور در سازمان ملل متحد پذیرفته شود. آسگاردیا از قوانین زمین و قوانین موجود حاکم در فضا تبعیت نخواهد کرد، بلکه به‌گفته‌ی موسسانش، به قوانین و سیاست های فضایی جدید نیاز خواهد داشت. به‌عقیده‌ی کارشناسان قوانین فضایی، برای پذیرفته شدن آسگاردیا در سازمان ملل متحد به عنوان یک کشور مستقل باید حداقل‌هایی همچون شهروندان، دولت و یک فضاپیمای سرنشین دار (به عنوان حکم خاک کشور) لحاظ شود.

به هر حال، اینکه این کشور توسط کشورهای دیگر به رسمیت شناخته شود یا خیر، مهم نیست. بلکه باید واقعا در فضا مستقر شود. در غیر این صورت، همچنان به صورت مفهومی علمی تخیلی باقی خواهد ماند. برای انجام چنین کاری، آسگاردیا باید یک ایستگاه مداری در فضا مستقر کند و یک کلونی در ماه بسازد.

آشوربیلی چند ماه قبل گفته بود:

این ایستگاه مداری، یک ایستگاه چهار طبقه خواهد بود. جزئیات فنی این ایستگاه از سوی وزرات فضایی آسگاردیا اعلام خواهد شد که احتمالا در پاییز این جزئیات منتشر خواهند شد.

اینکه آسگاردیا چه زمانی به این اهداف خود برسد، هنوز مشخص نیست، اما تعداد کسانی که به این کشور تازه تاسیس آری گفته‌اند، گواه موفقیت بنیانگذاران این کشور است. اکنون کشور آسگاردیا دارای ۱۱۴ هزار شهروند از ۲۰۴ کشور (پیش از تصویب قانون اساسی جمعیت آسگاردیا بیش از ۵۰۰ هزار نفر بود) مختلف است. البته چنانچه متوجه شده باشید، این میزان کاهش جمعیت به این دلیل است که آسگاردیا تنها کسانی را به رسمیت می‌شناسد که به قانون اساسی این کشور رای داده‌اند.

شاید ایده شکل‌گیری کشور فضایی، در ابتدا بیشتر شبیه داستان‌های علمی تخیلی به نظر برسد، اما باید باور داشته باشیم که با این دستاورد جدید؛ آسگاردیا، یک قدم دیگر به تحقق رویایی ساخت کشوری فضایی نزدیک‌ شده است.