۱۰۰ شرکت بزرگ دنیا مسئول انتشار ۷۱ درصد گازهای گلخانه ای هستند
بر اساس جدیدترین تحقیقات صورت گرفته توسط یک NGO فعال در زمینهی محیط زیست در پروژهای به اسم افشاگری کربن، صد شرکت تجاری بزرگ دنیا مسئول انتشار ۷۱ درصد گازهای گلخانهای شناخته شدند. با رشد صنعت نفت در ۲۸ سال گذشته، شرکتهای فعال در این حوزه در لیست ۱۰۰ شرکت بهطور چشمگیری حضور دارند.
بهطور معمول، گزارشهای موجود در زمینهی انتشار گازهای گلخانهای بر اساس کشور هستند و کشورهای چین، آمریکا و هند همیشه در صدر این فهرست قرار دارند. با این حال گزارش جدید تمرکز خود را از کشورها برداشته و انگشت اتهام به سمت تولیدکنندههای اصلی و شرکتهای آلودهکننده نشانه گرفته است.
مجمع بینالمللی تغییرات آبوهوایی (IPCC) در سال ۱۹۸۸ شروع به کار کرد و از همان زمان تا به امروز، شرکتهای فعال در حوزهی نفت و تولید سوخت فسیلی نزدیک به ۹۲۳ میلیارد تن انواع گازهای گلخانهای را در هوای کرهی زمین منتشر کردهاند. رقم قیدشده در این گزارش خیلی بیشتر از پیشبینیهای به نظر میرسد و برابر با بیشتر از نیمی از گازهای گلخانهای منتشرشده از سال ۱۷۵۱ یعنی انقلاب صنعتی تا به امروز است. این اعداد زمانی عجیبتر میشوند که ۲۵ شرکت، مسئول انتشار نیمی از گازهای گلخانهای صنعتی در دورهی زمانی ۱۹۸۸ تا ۲۰۱۵ هستند.
در صدر فهرست، شرکت دولتی زغالسنگ چین قرار دارد. در ادامهی فهرست، شرکتهای دولتی آرامکو عربستان صعودی، گازپروم روسیه و شرکت دولتی زغالسنگ روسیه حضور دارند. اکسون موبیل، شل، بیپی و شورون هم از دیگر شرکتهای متهم به تولید گازهای گلخانهای هستند.
با تمام تفاسیر، این گزارش برای متهم کردن شرکتها تهیه نشده است. هدف اصلی این پروژه، معرفی شرکتهای تولیدکنندهی گازهای گلخانهای و مطلع کردن سرمایهگذارها از روابط مالی خود با این شرکتها به شمار میرود. پدرو فاریا، مدیر فنی این پروژه، بیان میکند:
بخشی از مشکل گرمایش زمین متوجه سرمایهگذارانی است که با تزریق پول به شرکتهای آلودهکنندهی محیط زیست، وضعیت را پیچیدهتر میکنند.
در نتیجهی این گزارش میتوان بزرگترین تولیدکنندههای گازهای گلخانهای را شناخت تا با فشار بر این شرکتها، به اهداف توافقنامهی پاریس رسید. پدرو فاریو ادامه میدهد:
مبارزه با تغییرات اقلیمی و گرمایش زمین تنها بر گردن دولتها و سیاستهای کلان نیست. این مبارزه تبدیل به جنبشهای اجتماعی شده و مردم را به صف اول مبارزه آورده است؛ تمرکز بر روابط اقتصادی و ارزشهای اخلاقی در کنار تولید گزارشهای دادهمحور، از جمله تاکتیکهای این مبارزه هستند. افرادی که واقعیت گرمایش زمین را انکار کنند، در حقیقت خود را در معرض خطر میدهند.
بخش دیگر این گزارش به ارائهی راهکارها میپردازد؛ راهکارهایی که شرکتها میتوانند آنها را در استراتژی خود اعمال کنند تا با تغییر در مدلهای کسبوکاری خود علاوه بر رشد اقتصادی، به سمت کاهش تولید گازهای گلخانهای حرکت کنند. در بخشی از این گزارش آمده است:
اگر شرکتهای حوزهی نفت و انرژی با همین روند همچون ۲۸ سال گذشته به استخراج و تولید سوختهای فسیلی ادامه دهند، دمای زمین تا ۲۸ سال آینده حدود ۴ درجهی سانتیگراد نسبت به دوران قبل صنعتی افزایش مییابد.
نتیجهی گرمایش زمین در بلندمدت حیات در کرهی زمین را با مخاطرهای جدی روبهرو میکند و امنیت غذایی برای درصد بالایی از جمعیت جهان به خطر خواهد افتد. اگرچه بازگشت به شرایط قبل از صنعتی شدن غیر ممکن به نظر میرسد؛ اما میتوان با اتخاذ راهکارهایی، انتشار گازهای گلخانهای را کنترل و به سمت توسعهی پایدار حرکت کرد. پدرو فاریو در نهایت اضافه میکند:
شرکتهای مطرح در حوزهی نفت و انرژی باید پرچمدار حرکت به سمت توسعهی پایدار و کاهش انتشار گازهای گلخانهای باشند. تکتک ما باید به مسئولیت اجتماعی خود اهمیت بدهیم و از گذشته درس بگیریم تا آیندهای بهتر بسازیم.