اهمیت تأثیرات اجتماعی: چرا جوانان به شیوه‌های سنتی کار علاقه‌ ندارند

جوانان، اثرگذاری مثبت اجتماعی را مهم‌تر از سودآوری و بازدهی شرکت‌ها می‌دانند.

بسیاری از کارآفرینان، علاقه‌ای به استخدام جوانان ندارند؛ چون آن‌ها را تنبل، بی‌انگیزه و سهل‌انگار می‌دانند. ولی در حال حاضر، بیش از نیمی از نیروی کار را جوانان تشکیل می‌دهند. مشکل ازآنجا شروع می‌شود که کارفرمایان باتجربه، نمی‌دانند نسل جوان فقط به اینکه «جایی کار کنند» قانع نیستند. جوانان می‌خواهند خود را در بطن رویدادها ببینند، می‌خواهند مشارکتی مؤثر داشته باشند و با جایی که هر هفته بیش از ۴۰ ساعت زندگی‌شان را در آن می‌گذرانند، ارتباط روحی خوبی برقرار کنند.

طبق آخرین مطالعات مؤسسه‌ی جهانی منابع انسانی ، ۹۴ درصد جوانان برای به‌کارگیری مهارت‌های خود به دنبال یک انگیزه‌ی عمیق می‌گردند و ۵۷ درصد از آنان گستره‌ی خدمات شرکت‌ها را محدود و ناکافی می‌دانند. جوانان معتقدند که شرکت‌ها باید اثرگذاری اجتماعی را یک ضرورت بدانند. درآمد پولی نمی‌تواند به‌تنهایی انگیزه‌بخش کار نسل جوان باشد؛ چراکه آن‌ها واقعاً می‌خواهند با کار برای شرکتی نوآور، بی حاشیه، باثبات و خدمتگزار، دنیا را تبدیل به جایی بهتر برای زیستن کنند.

جوانان متمایل هستند یکی از این دو گزینه را بسته به تأثیرات اجتماعی بیشترشان انتخاب کنند: کار برای یک شرکت بزرگ یا کار برای شرکتی با برنامه‌های بشردوستانه. چرا؟ شرکت‌های بزرگ به لحاظ مالی به ثبات رسیده‌اند و دیگر سود و زیان آن‌ها نگران‌کننده نیست. به همین دلیل کار کردن برای آن‌ها به معنی دریافت بازخوردها و اثرگذاری‌های اجتماعی سطح بالا است، نه تلاش برای حداقل کردن ریسک بازدهی. جوانان، جریان سودآوری بیشتر را به‌اندازه‌ی برنامه‌های مسئولیت اجتماعی شرکت (CSR) جذاب نمی‌بینند. در حال حاضر تکنولوژی‌های قدرتمندی مثل اپل و گوگل، با هوشمندی CSR خود را تا حد زیادی گسترش داده‌اند و طبق آمار مجله‌ی فوربز، به لیست ۱۰ شرکت برتر دنیا درزمینه‌ی  CSR راه پیدا کرده‌اند.

گزارش‌های پیشرفت شرکت اپل در سال ۲۰۱۷ نشان می‌دهد که این شرکت، برنامه‌های مختلفی برای بسط مسئولیت‌های اجتماعی خود به مرحله‌ی اجرا درآورده است. یکی از بزرگ‌ترین طرح‌های اجتماعی این شرکت، برنامه‌ی «آب پاک» است که با هدف کاهش استفاده از آب شیرین در فرایندهای صنعتی و بهبود اثرات زیست‌محیطی آب‌ قابل تصفیه طرح‌ریزی‌ شده است. این برنامه تاکنون باعث ذخیره‌ی ۸ میلیارد گالن آب شیرین شده است. اگرچه اپل تنها شرکتی نیست که به دنبال اثرات اجتماعی مثبت و بهبود شرایط زیستی زندگی کارکنانش باشد؛ ولی یکی از بهترین الگوها و نمونه‌های شرکت‌هایی است که هم‌زمان با اهداف مالی و بازدهی، اهداف اجتماعی وسیعی را در دستور کار خود قرار داده است.

ولی دسته‌ی دوم، جوانانی هستند که کار در شرکتی بزرگ با اهداف هدفمند CSR را کافی نمی‌دانند. آن‌ها می‌خواهند جایی کار کنند که تنها هدفش، بهبود شرایط زندگی نسل بشر باشد. شرکت‌ها و مؤسساتی مثل سازمان TFA در آمریکا هستند که فارغ‌التحصیلان نخبه را برای تدریس در مدارس ابتدایی قشرهای پایین جامعه به خدمت می‌گیرند. این سازمان تنها درخواست ۱۵ درصد از ۲۵ هزار متقاضی داوطلب را برای همکاری می‌پذیرد. برای بسیاری از جوانان مؤسساتی مثل TFA، مکانی رؤیایی هستند که استعدادهای آن‌ها را هم در محیط کار و هم خارج از آن، به‌طور بهینه به کار می‌گیرند.

با این توصیف، برای استارتاپ‌های درحال‌توسعه‌ی تکنولوژی که بیشتر تمرکزشان بازگشت سرمایه و سودآوری بیشتر است و تمرکز کمتری بر CSR خود دارند، جذب استعدادهای رده اول، کار آسانی نیست. اگر شرکت در مرحله‌ی تلاش برای سودآوری مالی و تثبیت جای خود در بازار است، هنگام استخدام جوانان باید مطمئن شوید که آن‌ها هدف و مأموریت شرکت شما را به‌خوبی متوجه شده‌اند.

بسیاری از کسب‌وکارهای تکنولوژی، اهداف خود را بر پایه تجارت الکترونیک و ارائه‌ی خدمات به قشر متوسط به بالای جامعه برنامه‌ریزی می‌کنند. درست است که پروسه‌ی تولیدی آن‌ها در اقتصاد ایجاد ارزش می‌کند؛ ولی لزوماً خود را مقید به ارائه‌ی خدمات به قشرهای ضعیف و پایین جامعه نمی‌دانند. مسلماً یک طرح CSR مناسب، می‌تواند تعادل اجتماعی را به این شرکت‌ها بازگرداند. برای اینکه طرح پذیرش مسئولیت اجتماعی خوبی داشته باشید، برنامه‌ای را انتخاب کنید که با اهداف مالی شرکتتان همسو باشد. پس‌ازآن به دنبال شرکای معتبری بگردید که در این راه با شما همکاری کنند. خود را واقعاً به این برنامه متعهد بدانید و در راستای آن تلاش کنید و موفقیت‌های خود را در این زمینه، با کارمندانتان جشن بگیرید.

ازآنجاکه اهمیت «اثرگذاری‌های اجتماعی» برای نسل جوان انکار نشدنی است، کارآفرینان، مدیران و صاحبان کسب‌وکاری که متمایل‌اند جوانان بااستعداد و فارغ‌التحصیلان درجه‌یک را به استخدام خود درآورند، باید سرمایه‌گذاران شرکت را قانع کنند که تخصیص بودجه به پی‌ریزی CSR، بخش مهمی از پروسه‌ی پیشرفت شرکت است که بعدها، ارزش معادل خود را بازمی‌آفریند.