پرچم‌ های آمریکا روی ماه در حال از هم پاشیدن هستند

عکس‌های این‌چنینی همواره برای آمریکایی‌ها مایه‌ غرور بوده‌اند: یک فضانورد آپولو با لباس فضانوردی که با افتخار کنار پرچم آمریکا با رنگ‌های سفید، آبی و قرمز ایستاده است. پرچمی که نماد افتخار کشور او است و به جهان سرد و تنها‌ی ماه می‌گوید: ایالات متحده اینجا بوده است.

اما متأسفانه همه‌ی شش پرچم نصب‌شده در ماه بین سال‌های ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۲، در وضعیت خوبی به سر نمی‌برند. تصاویر گرفته‌شده توسطمدارگرد شناسایی ماه در سال ۲۰۱۲، نشان می‌دهند که حداقل پنج پرچم از شش پرچم نصب‌شده روی ماه هنوز سر پا هستند. با این حال دانشمندان می‌گویند دهه‌ها قرار گرفتن زیر نور خورشید باعث محو شدن این رنگ‌های نمادین شده است.

در نتیجه، پرچم‌ها به‌احتمال زیاد تاکنون کاملا سفید شده‌اند و حتی ممکن است وضعیت فیزیکی آن‌ها بدتر شده باشد. این پرچم‌ها را شرکت پرچم‌سازی آنین از ابریشم مصنوعی ساخته است و هر کدام از آن‌ها در حدود پنج و نیم دلار برای ناسا هزینه در پی داشته است (به پول امروزی و با در نظر گرفتن نرخ تورم ۳۲ دلار).

پرچم‌هایی با این جنس در سطح زمین بعد از چند سال قرار گرفتن زیر نور خورشید رنگ می‌بازند. به این دلیل که اشعه‌ی فرابنفش رسیده از خورشید، یعنی همان اشعه‌ای که باعث آفتاب‌سوختگی می‌شود، به‌طور کامل توسط اتمسفر زمین جذب نمی‌شود؛ بنابراین می‌تواند رنگ‌ها و حتی بافت پارچه را نابود کند.

اما ماه هیچ‌گونه اتمسفری برای جذب شدت نور خورشید ندارد و در آنجا سایه هم وجود ندارد؛ از این‌رو اثر تخریبی اشعه‌ی فرابنفش به‌مراتب بیشتر است و پرچم‌ها به مدت دو هفته پشت سر هم در معرض نور شدید و تابش‌های خورشیدی قرار می‌گیرند (چرا که هر شبانه‌روز قمری برابر با ۲۸ روز زمین است). پائول اسپودیس، یک قمرشناس در سال ۲۰۱۱ در مجله‌ی Air & Space نوشته بود:

در طول مأموریت‌های آپولو، فضانوردان ما، ۶ عدد پرچم روی ماه نصب کردند. به مدت بیش از چهل سال این پرچم‌ها در شرایط سخت محیط ماه قرار گرفته‌اند؛ چهارده روز زیر نور خورشید و دمای محیط بالای ۱۰۰ درجه سانتی‌گراد و سپس ۱۴ شب سرد با دمای ۱۵۰- درجه‌ی سانتی‌گراد.

اما قسمت عمده‌ی تخریب از تابش‌ شدید فرابنفش ناشی می‌شود که بدون گذشتن از هیچ‌گونه فیلتری به سطح ماه می‌رسد. حتی پرچم‌های نصب‌شده روی زمین، در زیر نور خورشید پس از چند سال رنگ می‌بازند و نیاز به جایگزینی دارند. بنابراین به‌احتمال زیاد این سمبل‌های حضور آمریکا در ماه به خاطر وجود تشعشات شدید خورشیدی  به‌کلی سفید شده‌اند. حتی ممکن است بعضی از آن‌ها به‌صورت فیزیکی متلاشی شده باشند.

اکنون آمریکا هیچ برنامه‌ی فضایی مشخصی ندارد و ماه بالای سر ما نیز دیگر پرچم آمریکا را با خود حمل نمی‌کند. چقدر کنایه‌آمیز.

آیا به ماه بازخواهیم گشت؟

حالا شش سال از اظهار نظر اسپودیس می‌گذرد و در این مدت خیلی چیزها تغییر کرده‌اند و در عین حال خیلی چیزها هم به روال خود باقی مانده‌اند. ناسا سخت در تلاش است تا فضانوردانش را با موشک‌های SLS به اعماق فضا بفرستد؛ اما به نظر می‌رسد در فکر فرستادن انسان به ماه نیست. در عوض، این آژانش فضایی در نظر دارد تا سال ۲۰۳۳ انسان را به مریخ بفرستد.

با این حال ممکن است در بخش تجاری امیدی برای مأموریت‌های قمری باشد. برای مثال ایلان ماسک می‌خواهد در سال ۲۰۱۸ با استفاده از موشک‌های ساخت کمپانی فضایی خودش، یعنی اسپیس ایکس دو شخص عادی را به‌سوی ماه بفرستد تا به دور آن بگردند (نه این‌که روی آن فرود آیند). بنیان‌گذار آمازون، جف بزوس، در این فکر است که با کمپانی فضایی خودش بلو اوریجین، انسان را در ماه ساکن کند.

اما اگر هیچ‌کدام از این دو شرکت در تحقق اهداف خود موفق نباشند، باز هم جای امید هست؛ چرا که اکنون پنج تیم برای بردن جایزه‌ی ۲۰ میلیون دلاری گوگل با نام Lunar XPRIZE با هم در رقابت هستند. از اهداف مأموریت آن‌ها نشاندن یک ربات در سطح قمر زمین و فرستادن تصاویر باکیفیت به زمین است.

همچنین یک جایزه‌ی ۴ میلیون دلاری با نام میراث آپولو به تیمی تعلق خواهد گرفت که بتواند تصاویر زنده یا عکس پانوراما از مکان فرود آپولو ۱۱، ۱۲، ۱۴، ۱۵، ۱۶ یا ۱۷ به زمین مخابره کند.

اگر تیمی موفق به انجام این کار شود، شاید بتوانیم تصویر یکی از پرچم‌های نمادین آمریکا را در قالب عکس‌های فرستاده‌شده ببینیم تا بفهمیم دقیقا پس از ۴۵ سال در چه وضعی هستند.