فیزیکدانان وجود تمدن های پیشرفته دیگری را در جهان هستی محتمل می دانند

وجود حیات فرازمینی به معنای وجود تمدن‌های پیشرفته‌ی دیگر در جهان هستی، یکی از سوالات قدیمی است که همواره در تاریخ بشر مطرح بوده و از این‌رو داستان‌های علمی تخیلی متعددی بر مبنای آن تعریف شده است. یافته‌های جدید فیزیکدان‌ها نشان از این دارد که وجود تمدن‌های فرازمینی محتمل است.

در تحقیقات جدید به جای اینکه مبنای مطالعات، معادله‌ی دریک قرار داشته باشد، این سوال مورد بررسی قرار گرفته که آیا تمدن بشری تنها تمدن موجود در جهان هستی است یا خیر؟ معادله‌ی دریک معادله‌ای است که از آن به منظور برآورد تعداد تمدن‌های فرازمینی قابل تشخیص در کهکشان راه‌ شیری استفاده می‌شود. این معادله در اختر زیست شناسی برای جستجوی هوش‌های فرازمینی مورد استفاده قرار می‌گیرد. همانطور که اشاره کردیم این معادله در پی یافتن هوش‌های فرازمینی موجود در جهان هستی است، در حالی که مطالعات جدید دانشمندان مسیر دیگری را برای پی بردن به وجود هوش‌های دیگر انتخاب کرده و آن چیزی نیست جز مطرح کردن این پرسش که آیا تمدن بشری تنها تمدن هوشمند موجود در جهان هستی است یا خیر؟ در پاسخ به این سوال دانشمندان سرنخ‌هایی را به دست آورده‌اند که مخالف وجود تنها یک تمدن هوشمند در جهان هستی است.

براساس اطلاعات ارائه شده توسط آدم فرانک، منجم دانشگاه روچستر، یکی از مشکلات معادله‌ی دریک، استفاده از زمان فرضی برای بازه‌ای است که تمدن‌های هوشمند طی آن وجود داشته‌اند، حال آنکه دانش بشری در مورد تخمین زمان‌ حیات تمدن‌های پیشرفته چندان دقیق و قابل استناد نیست. وی در این خصوص چنین اظهار نظر کرده است:

این موضوع که بشر برای ۱۰٫۰۰۰ سال فناوری بسیار پیش پاافتاده‌ای داشت نمی‌تواند حقیقت حیات سایر تمدن‌ها برای مدت طولانی را مشخص کند.

اما براساس نظریه جدید دانشمندان در صورتی که معادله‌ی دریک را با نگاهی به تاریخ جهان هستی و نه تاریخ تمدن بشری بررسی کنیم، می‌توان سرنخ‌هایی را یافت که ابهامات در مورد حیات طولانی بشر را رفع کند.

هفت کشف شگفت‌انگیز پس از گذر افق‌های نو از کنار پلوتون
مشاهده

وودراف سولیوان، یکی از محققان مشارکت‌کننده در این تحقیق، در مورد تغییر صورت مساله برای جستجوی سایر حیات‌های فرازمینی، چنین اظهار نظر کرده است:

به جای سوال همیشگی که طی آن وجود تمدن‌های دیگر را مورد بررسی قرار می‌دادیم، این بار سوال خود را تغییر داده و در پی این موضوع هستیم تا بدانیم که آیا جز انسان، تمدن‌های دیگری نیز می‌توانند وجود داشته باشند یا خیر؟ متمرکز شدن روی این مفهوم و سوال جدید، ابهام‌های موجود در سوالات مطرح شده در مورد عمر تمدن را رفع کرده و ما را به سمت پاسخگویی به این سوال که چگونه حیات به یک حالت پیشرفته رسیده، هدایت می‌کند.

با توجه به اینکه سوال جدید مطرح شده برای ثبات وجود یا عدم وجود حیات‌های فرازمینی نیز ابهامات بسیاری را به همراه دارد، تیم محققان به بررسی و محاسبه‌ی شانس تشکیل یک تمدن فرازمینی در سایر کرات و نقاط جهان هستی پرداخته است.

براساس اطلاعات جدیدی که پس از شکل گرفتن معادله‌ی دریک در سال ۱۹۶۱ کشف شده، می‌توان نتیجه‌گیری‌های جدیدی را در مورد احتمال وجود تمدن‌های فرازمینی شکل داد. از جمله‌ی یافته‌های جدید دانشمندان می‌توان به دامنه‌ی حیات اشاره کرد که مکان احتمالی یک سیاره با فاصله‌ی مشخص از ستاره‌‌ای مشخص را برای حیات مشخص می‌کند. به بیان بهتر و در تعریف اخترشناسی، دامنه‌ی زندگی بازه‌ای از فاصله در سامانه‌ی یک ستاره‌ی مشخص است که بتوان در آن سیاره‌ای را با فشار اتمسفر کافی برای شکل‌گیری آب مایع یافت. با توجه به یافته‌های جدید دانشمندان، در صورتی انسان تنها تمدن بشری ساکن کره‌ی زمین و موجود در جهان هستی است که شانس تشکیل تمدن در سایر سیارات کمتر از یک در میلیارد باشد.

اگر فضانوردی در فضا بمیرد، چه می‌شود؟
مشاهده

هرچند شانس تشکیل حیات‌های فرازمینی در سایر سیارات براساس معادله‌ی دریک بسیار محدود است، اما شرایط برای تشکیل تمدن در سایر سیارات باید به اندازه‌ای بد باشد که بتوان تمدن انسانی را تنها حیات هوشمند در جهان هستی خواند.

فرانک در این خصوص چنین اظهار نظر کرده است:

شانس یک در میلیارد بسیار پایین است. به نظر من با توجه به شانس موجود برای تشکیل یک تمدن هوشمند، پیش از اینکه ما روی کره‌ی زمین مستقر شویم، تمدن‌های دیگری نیز وجود داشته و به تکامل رسیده‌اند.

البته یافته‌های دانشمندان احتمال همزمان شدن حیات دو تمدن را با توجه به دوره‌ی کوتاه به تکامل رسیدن تمدن‌ها در مقابل عمر جهان هستی، بسیار پایین و حتی غیرممکن خوانده است. براساس اطلاعات ارائه شده، عمر جهان هستی بیش از ۱۳ میلیارد سال برآورد شده است، از این‌رو در صورتی که بیش از ۱۰۰۰ تمدن با عمر تکامل ۱۰٬۰۰۰ ساله را در نظر بگیریم، پس تمام این تمدن‌ها با حیات غیرموازی با یکدیگر، از بین رفته‌اند و اثری از آن‌ها نیست.

با توجه به یافته‌های جدید می‌توان چنین نتیجه گرفت که همچون ما انسان‌ها که در پی تمدن‌های دیگر به جستجو پرداخته و چالش‌های موجود را به جان می‌خریم، تمدن‌های دیگری نیز وجود داشته‌اند که با همین برداشت به کند و کاو در محیط بیکران پرداخته‌اند.