کشف یک سیاهچالهی بزرگ در کهکشان فشرده و کوچک M60-UCD1
کشف یک سیاهچالهی بزرگ در کهکشان فشرده و کوچک M60-UCD1
کهکشان M60-UCD1 بهعنوان یک کهکشان کوتوله با فشردگی بسیار بالای ستارگان شناخته میشود که میتوان هر شب در آسمان آن ۱ میلیون ستاره را بهنظاره نشست، در حالی که این میزان برای کرهی زمین برابر ۴٫۰۰۰ ستاره است که میتوان با این ارقام فشردگی این کهکشان را درک کرد. حال تصاویری توسط تلکسوپ هابل ثبت شده که نشان از وجود یک سیاه چاله در این کهکشان دارد.
تلسکوپ فضایی هابل موفق به ثبت تصویری از این کهکشان شده که قطر تقریبی آن برابر یک پانصدم قطر کهکشان راهشیری است. در این تصویر میتوان سیاهچالهای را دید که براساس محاسبات انجام شده در حدود ۱۵ درصد از حجم کهکشان را به خود اختصاص داده است. در مقایسه با سیاهچالهی موجود در کهکشان راهشیری که حجمی برابر ۴ میلیون خورشید دارد، سیاه چالهی M60-UCD1 دارای حجمی برابر ۲۱ میلیون خورشید است. شاید تصویر رندر شدهی فوق دید بهتری را نسبت به وضعیت کهکشان مورد نظر به دست دهد. سیاهچالهها ناحیهای از فضا-زمان هستند که در آنها جرم بسیار زیادی ماده در ناحیهی کوچکی قرار میگیرند که نیروی جاذبهی بسیار زیاد موجود حتی اجازهی خروج نور را نیز فراهم نمیکند.
براساس اطلاعات ارائه شده توسط ناسا، کهکشانهای کوتوله در واقع بقایای کهکشانهای بزرگ هستند که در گذشته با سایر کهکشانها ترکیب شدهاند. Anil Seth، از نویسندگان اصلی در مورد M60-UCD1 در مجلهی Nature از جاگیری چنین سیاهچالهای در کهکشانی با اندازهی کوچک اظهار تعجب کرده است. هنوز بشر درک درستی از آنچه که در سیاهچالهها میگذرد ندارد و دانشمندانی چون استیفن هاوکینگ در پی یافتن ماهیت دقیق این حجمهای فضایی هستند.