آفریقای استوایی کلید حل معمای متان است
آفریقای استوایی کلید حل معمای متان است . نتایج پژوهشهای جدید نشان میدهند ممکن است نقش زمینهای باتلاقی ( به واسطه ی میکروب های موجود درخاک این زمین ها ) در انتشار گازهای گلخانهای قوی زیاد باشد . دانشمندان انگلیسی با استفاده از هواپیماهای مجهز به تجهیزات نمونهبرداری، اندازهگیریهای بسیار دقیقی از غلظت متان موجود در آسمان آفریقای استوایی بهدست آوردهاند. این اطلاعات میتواند به پژوهشگران کمک کند دلیل افزایش رمزآلود غلظت گازهای گلخانهای قوی در اتمسفر را توضیح دهند که از سال ۲۰۰۷ آغاز شده است.
این پروازها در ژانویه در اوگاندا آغاز شد و اخیرا با اندازهگیریهایی در زامبیا بهپایان رسید. پژوهشگران انتشارات متانِ حاصل از زمینهای باتلاقی که درختان پاپیروس در آن رشد کردهاند و متان حاصل از سوختن مزارع و متان حاصل از دامها را اندازهگیری کردند. نتایج اولیه تأیید کرد آفریقای استوایی نقش عمدهای در چرخهی جهانی متان دارد. این وضعیت پیامدهای بیشماری برای اقلیم جهانی نیز بههمراه دارد.
پژوهشگران دریافتند در فواصل بین رعدوبرقها تودههای عظیمی از متان برفراز زمینهای باتلاقی اوگاندا و زامبیا جمع میشود. دلیل اینکه پژوهشگران این زیستگاهها را هدف قرار دادند، این بود که در مطالعات قبلی، نشان داده شده بود میکروب های موجود در زمینهای باتلاقی ممکن است مسئول افزایش در گاز متان باشند. دانشمندان غلظت متان موجود در تودههای هوایی ناشی از آتشسوزیهای کشاورزی در اطراف دریاچهی ویکتوریا و شمال اوگاندا را نیز اندازهگیری کردند. یوان نزبت، دانشمند علوم زمین در دانشگاه لندن گفته بود از پیش، چیزهای زیادی آموخته بودند.
در سال ۲۰۱۶، علاوهبر کار مدلسازی کامپیوتری، مطالعهی میدانی نیز انجام شد تا مشخص شود چه چیزی موجب افزایش متان در اتمسفر میشود. پژوهش حاضر تا سال ۲۰۲۰ ادامه خواهد داشت. هواپیماهایی که پژوهشگران آنها را برفراز اوگاندا و زامبیا به پرواز درمیآورند، ابزارهایی دارند که اطلاعاتی دربارهی انتشار گازها و آلایندهها در اتمسفر جمعآوری میکنند.
بااینحال، کلید حل معمای افزایش ناگهانی در غلظت متان ممکن است در نمونههای هوایی باشد که نزبت و همکارانش جمعآوری کردهاند. آنها بهزودی با صدها فلاسک و کیسهی پلاستیکی پر از نمونههای گرفتهشده از هوا بهوسیلهی هواپیماها و نیز نمونههای زمینی که خودشان آنها را جمعآوری کردهاند، به بریتانیا بازخواهند گشت.
نزبت و همکارانش نشانههای ایزوتوپی انتشارات متان را در نمونهها بررسی خواهند کرد. برای مثال، باکتری هایی که در خاکهای باتلاقی زندگی و کربن را مصرف و گاز متان تولید میکنند، بیشتر از ایزوتوپ کربن ۱۲ استفاده میکنند. متان حاصل از احتراق سوختهای فسیلی معمولا بیشتر حاوی ایزوتوپ سنگینتر، یعنی کربن ۱۳ است. متان تولیدشده در آتشسوزی نیز چیزی بین این دو حالت است. دانشمندان این اثرهای شیمیایی را در مدلهای کامیپوتری قرار دادند تا روند کلی انتشار متان در جهان را با استفاده از نمونههای متعدد بهدستآمده از نقاط مختلف جهان تجزیهوتحلیل کنند؛ اما دادههای مناطق استوایی، بهویژه در آفریقا ، الگوی پراکندهای داشتند.
غلظت جهانی متان از دوران پیش از صنعتیشدن بهبعد، تقریبا دوبرابر شد. سطوح غلظت متان بین سالهای ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۶ تقریبا ثابت ماند و پسازآن، دوباره شروع به افزایش کرد. در ابتدا بسیاری از پژوهشگران تصور میکردند انتشارات حاصل از سوختهای فسیلی مسئول این افزایش هستند؛ اما شواهد حاصل از مطالعات بعدی انجامشده روی ایزوتوپها نشان میداد متان اتمسفری سبکتر شده است. استیفن اشویتزکه، دانشمند علوم اتمسفری در نیویورک میگوید:
ظاهرا بخش زیادی از انتشارات اضافی از مناطق استوایی میآیند و این موضوع به نقش زمینهای باتلاقی در این زمینه اشاره میکند.
اشتویتزکه نویسندهی اصلی مطالعهای بود که نشان میداد میکروب های موجود در زمینهای باتلاقی ممکن است مسئول افزایش ناگهانی در متان اتسمفر باشند.
دیگر مطالعات نشان دادهاند افزایش ناگهانی در متان میتواند ناشی از انتشارات حاصل از فعالیتهای کشاورزی در جنوبشرق آسیا یا تغییر در میزان تجزیهی متان در اتمسفر باشد. پژوهشی که با هدایت جان وردن، فیزیکدان علوم اتمسفری در کالیفرنیا انجام شد، نشان میدهد تغییر در مقدار انتشار متان میتواند حاصل آتشسوزیها و سوختهای فسیلی باشد؛ اما بیاعتمادی در تمام این تجزیهوتحلیلها بهاندازهای بزرگ است که هرکدام از نظریههای پیشنهادی بتوانند حداقل تا اندازهای درست باشند.
با اطلاعاتی که این پژوهشگران در زمینهی مطالعهی نشانههای ایزوتوپی در نمونههای هوایی خود بهدست خواهند آورد، مدلسازان خواهند توانست برآوردهای دقیقتری از انتشارات متان ، بهویژه در مناطق استوایی ، بهدست آورند. این نتایج به دانشمندان کمک خواهد کرد متوجه شوند چه چیزی در جهان درحالوقوع است و چگونه تغییرات اقلیمی روی چرخهی متان در آینده تأثیرگذار خواهد بود. بااینحال، نزبت هشدار میدهد:
حاصل کمپینهایی نظیر پروژهی آفریقا، تصاویر لحظهای هستند که کل قضیه را نشان نمیدهند. با این سفر، تنها بخش کمی از ماجرا را کشف میکنیم و لازم است برای انجام پژوهش بیشتر دوباره به آفریقای استوایی برگردیم.