تفکر وفور چیست؟
آیا تابهحال فکر کردهاید که از زمان، پول و عشق کافی برخوردار نیستید؟ بسیاری از ما با ذهنیت «اگر فقط» زندگی میکنیم. اگر فقط شغل رؤیاییام را به دست میآوردم، اگر فقط حقوق بهتری داشتم، اگر فقط به تعطیلات میرفتم.
این ذهنیت باعث میشود همیشه حس کنیم جایی گیر افتادهایم. حس کنیم چیزهایی را که میخواهیم «بهاندازهی کافی» نداریم و بعد، خودمان هم «بهاندازهی کافی» خوب نیستیم. همین تفکر فقدان است که برنامههای کسبوکار یا معاشرتهای ما را شکل میدهد. زمانی که دیگران موفق میشوند، ما میترسیم. در یک فرهنگسازمانی مبتنی بر ترس، عجولانه واکنش نشان میدهیم و اقدام میکنیم، از زیر بار مهلت و سررسید تحویل کارها شانه خالی میکنیم، به دنبال غیرممکنها هستیم و زمان کمی را صرف تفکر شفاف و خلاقانه میکنیم.
ولی اگر بتوانیم رویکرد دیگری در قبال زندگی پیش بگیریم چه میشود؟ چگونه میتوانیم از ذهنیت «کمبود و فقدان» به ذهنیت «وفور» برسیم؟
درحالیکه فقدان ناشی از تمرکز ما روی مواردی است که نداریم، ذهنیت وفور از متمرکز شدن روی داشتههایمان حاصل میشود. این تفکر به ما کمک میکند بجای محدودیتها، امکان و احتمالات مثبت را ببینیم و دیدگاهمان را عوض کنیم. میتوانیم زندگی انعطافپذیرتر و خلاقانهتری داشته باشیم و سطوح همکاری و بهرهوری تیمها را افزایش دهیم.
چگونه میتوانید با این تفاوتها آشنا شوید و این ذهنیت را در خودتان شکوفا کنید؟ ابتدا توجه کنید که هرکدام از این ذهنیتها، چه احساسی را در شما به وجود میآورد. آیا در برخی از قسمتهای بدنتان احساس تنش میکنید؟ آیا اغلب افکاری که در ذهنتان تکرار میشود، با این عبارات شروع میشود: «من نمیتوانم»، «تو نباید»، «نمیخواهم»؟
اگر موفق شدید احساس واقعی خود را تشخیص دهید، میتوانید از این ابزارها برای حرکت به سمت ذهنیت وفور استفاده کنید:
سپاسگزاری و کفایت
روانشناسان این ایده را از مطالعات «سازگاری هدونیک» یا انطباقات لذت استخراج کردهاند که توضیح میدهد زمانی که ما انتظاراتمان را از سطوح بالاتر پول، زمان و منابع محقق میکنیم، خیلی زود دوباره به همان رضایت خاطر پیش از موفقیت بازمیگردیم. بنابراین اگر ما امروز راضی نیستیم و تلاش میکنیم و بیشتر به دست میآوریم، این «بیشتر» هنوز برای ما کافی نیست. اگر به همهی چیزهایی که تاکنون به دست آوردهاید نگاه کنید، میبینید که هرگز احساس کفایت نکردهاید، بلکه این دستاوردها فقط امتیازات شما محسوب میشوند.
بار دیگر به واژهی «کافی» توجه کنید: کافی بودن، بهاندازه کافی داشتن، موفقیتهای کافی کسب کردن. سپاسگزاری ترشح هورمون دوپامین را در مغز افزایش میدهد و کمک میکند احساس شادی و سلامتی بیشتر و ذهنیت بازتری داشته باشید. پس روی آنچه انجام میدهید و آنچه به دست میآورید تمرکز کنید. چه چیزی زندگی شما را شگفتانگیز میکند؟ نوشتن وقایع روزانه به شما کمک میکند خط سیر عصبی خود را بهتر بشناسید و راحتتر به این ذهنیت برسید.
ایمان و باور درونی
زمانی که احساس میکنید همهی دنیا علیه شما است، بهراحتی اعتقاد خود را به یک مسیر بهتر از دست میدهید. همهی ما باید گاهی به خاطر بیاوریم که وکیل و نمایندهی زندگی خودمان هستیم. زمانی که به ذهنیت فقدان و کمبود دچارید، چه راهکاری به شما کمک میکند تا دوباره احتمالات مثبت را به یاد بیاورید؟ به همهی ابزارها و راههایی که به شما کمک میکنند فکر کنید: مدیتیشن، پیادهروی، وقت گذراندن در طبیعت، لذت بردن از یک داستان، کتاب، فیلم یا معاشرت، انجام یک کار خلاقانه، یا حتی عطری که خاطرات خوبی را در شما زنده میکند. فهرستی از همهی چیزهایی که فکر میکنید ذهن شما را به احتمالات مثبت بازمیگرداند بنویسید. این هفته، هر زمان که متوجه شدید امید و باور خود را ازدستدادهاید، از فهرست فوق استفاده کنید و دست به عمل بزنید.
جشن گرفتن موفقیت دیگران
هنگامیکه ما در یک ذهنیت مبتنی بر کمبود و فقدان قرار داریم، رقبا، دوستان و شرکای خود را به چشم یک تهدید میبینیم. زیرا فکر میکنیم اگر آنها چیزی را که ما میخواهیم داشته باشند، دیگر نمیتوانیم ما هم به همان موفقیت یا جایگاه برسیم. باور ما بر این ایده استوار است که در جهان اطراف، همهچیز بهاندازهی کافی وجود ندارد. ولی اگر با ذهنیت وفور زندگی کنیم، در کنار دیگران از موفقیت آنها خوشحال میشویم و میدانیم در این دنیا، برای همهی ما منابع و احتمال پیشرفت وجود دارد. اگر دیگران به موفقیت برسند، مسیر موفقیت شما را هم هموار میکنند. سعی کنید در طول این هفته، موفقیت دیگران را جشن بگیرید. از آنها الهام بگیرید و سپس احساس خودتان را با قبل مقایسه کنید. چه چیزی در زندگی شما عوض میشود؟ از خودتان بپرسید که احساس موفقیت چیست؟ اطمینان، اعتمادبهنفس، ذهن باز، بهتر کار کردن؟ هر عنصری که الهامبخش شما است را بنویسید و از آن انگیزه بگیرید.