تا سال ۲۰۳۰ همه ما ربات خانگی داریم

هوش مصنوعی به تدریج یکی از بخش‌های جدانشدنی زندگی مدرن شده است. یک کامپیوتر مجهز به هوش مصنوعی می‌تواند با آموزش خودش، به محیط واکنش نشان دهد، بدون اینکه انسان‌ها دستور‌العمل خاصی به آنها بدهند. یک گزارش جدید از دانشگاه استنفورد توضیح می‌دهد که تا سال ۲۰۳۰ هوش مصنوعی چه نقش‌های می‌تواند در زندگی ما داشته باشد. در ادامه ۵ نمونه از این نقش‌ها را می‌توانید مطالعه کنید.

چراغ راهنمایی رانندگی هوشمند

بسیاری از افراد با آزردگی ناشی از انتظار در صف چراغ قرمز آشنایی دارند. چراغ‌های راهنمایی رانندگی مدرن عموما بر مبنای یک برنامه مشخص کار می‌کنند. افسران پلیس هم گاهی اوقات هنگام رویدادهای خاص یا موارد اورژانسی مداخله می‌کنند. در حال حاضر، چراغ‌های راهنمایی رانندگی به اصطلاح هوشمند می‌توانند با استفاده از دوربین‌ها و حسگرهای جاده زمان‌بندی کنترل ترافیک را تنظیم کنند. این چراغ‌ها با جمع‌آوری داده و تصمیم‌گیری به طور مستقل از انسان‌ها، می‌توانند خودشان را با خاصیت رندوم ترافیک وفق دهند.

ربات‌های خانگی

تا ۱۵ سال دیگر، ربات‌های هوشمند در خانه‌ی همه ما پیدا می‌شوند. خانه‌های هوشمند می‌توانند یاد بگیرند که متناسب با سلایق شخصی که وارد اتاق می‌شود، برنامه تلویزیونی یا موسیقی پخش کنند. این خانه‌ها همچنین در طول روز نور و دمای اتاق را متناسب با برنامه‌ی هر فرد را تنظیم می‌کنند. انباری‌ها به مالکان خانه یادآوری می‌کنند که برای مهمانی آینده وسایل لازم را تهیه کنند، وقتی که ذخایر غذای مورد علاقه آنها کم می‌شود، هشدار دهند یا اینکه بر اساس محتویات‌شان دستور غذاهایی را پیشنهاد دهند. هوش مصنوعی سلایق و ویژگی‌های شاخص هر فرد را یاد می‌گیرد و با همه قسمت‌های خانه هوشمند کار می‌کند.

پزشکان هوش مصنوعی

علیرغم تمام پیشرفت‌های اخیر در زمینه سلامت و پزشکی، ویزیت دکتر هنوز هیچ تغییری نکرده، بیماران علایم‌شان را برای یک پزشک توصیف می‌کنند، او هم یک سنجش فیزیکی انجام می‌دهد. با پیدایش هوش مصنوعی هوشمندتر، بیماران می‌توانند علایم‌شان را برای یک کامپیوتر توصیف کنند. کامپیوتر هم بلافاصله لیست عوامل احتمالی بروز علایم را آماده می‌کند، به این ترتیب دکتر می‌تواند تلاش‌هایش را صرف تشخیص بیماری کند. یک دستیار پزشک کامپیوتری، به کمک تکنولوژی پیشرفته تشخیص گفتار و با مقایسه علایم با یک پایگاه داده می‌تواند سرعت ویزیت‌های دکتر را افزایش دهد و احتمال تشخیص اشتباه را هم کاهش دهد.

پلیس پیشگیرانه

تا سال ۲۰۳۰ به کمک هوش مصنوعی امن نگه داشتن جوامع آسان‌تر می‌شود. بسیاری از اداره‌های پلیس از همین حالا، از داده برای بررسی روند جرم و جنایت استفاده می‌کنند، اما سیستم‌های هوشمند کامپیوتری می‌توانند روزی به طور اتوماتیک و پیوسته آمار جرم و جنایت را آنالیز کنند. هوش مصنوعی با مقایسه جرم‌ها و مکان‌های وقوع آنها می‌تواند نقش یک مشاور مستقل را برای فرمانده‌های پلیس داشته باشد و در رابطه با زمان و مکان اعزام نیروهای پلیس راهنمایی کند. هوش مصنوعی حتی می‌تواند روابط بین مظنونان و مجرمان محکوم را تحلیل کند تا حدس بزند که آنها با چه کسانی تعامل داشته‌اند. اما هنوز مشکلاتی با این تکنولوژی وجود دارد. داده‌های ورودی به این فناوری‌ها ممکن است تحت تاثیر تعصبات نژادی برنامه‌نویسان قرار گیرد.

کلاس درس

تا سال ۲۰۳۰ شاید دستیار معلم شما انسان نباشد. هوش مصنوعی به سرعت می‌تواند به سوالات دانش‌آموزان پاسخ دهد و همچنین به آموزگاران و استادان در نمره دادن کمک کند. برنامه‌های کامپیوتری و حتی ربات‌های انسان‌نما می‌توانند نقاط قوت و ضعف تک تک دانش‌آموزان را بفهمند و برای آنها تکالیف متناسب را آماده کنند. کامپیوتر به کمک هوش مصنوعی می‌تواند به طور مستقل به دانش‌آموزان پاسخ دهد، طوری که پاسخ آن مثل یک انسان به نظر می‌رسد. ربات‌ها همچنین می‌توانند برای کسانی که می‌خواهند زبان دیگری را بیاموزند، نقش طرف مقابل گفتگو را داشته باشند و کاملا در اختیار فرد باشند.