متخصصان تغذیه از مزایای سیب زمینی میگویند
پژوهشگران میگویند این سیبزمینی نیست که باید کنار گذاشته شود؛ بلکه روش پخت آن است که باید عوض شود.
بسیاری از مردم برنج و نودل را به سیبزمینی ترجیح میدهند و فکر میکنند سیبزمینی آنها را چاق میکند. طبق گزارش مجلهی Grocer فروش سیبزمینی در چهار سال اخیر کاهش پیدا کرده است؛ در حالیکه فروش برنج و نودل افزایش یافته است.
اما سیبزمینی دارای تاریخچهای پر افتخار است. در حدود ۷ هزار سال پیش، سیبزمینی برای اولین بار توسط اینکاها در پرو کشت داده شد. در قرن ۱۶ به اروپا برده شد و حتی در رشد جمعیت و شهرنشینی هم تاثیرگذار بود. در حال حاضر بیش از ۲ هزار نوع مختلف سیبزمینی در بیش از ۱۶۰ کشور جهان کشت داده میشود.
در دنیای امروز، ما بهدنبال پدیدههای سریع و آسان هستیم و از چیزهایی که نیاز به زمان یا آمادهسازی دارند، اجتناب میکنیم؛ ولی چرا سیبزمینی کنار گذاشته میشود؟
باید گفت سیبزمینی میتواند بخشی از یک جیرهی سالم متعادل باشد. در ۱۰۰ گرم سیبزمینی بخار پز، فقط ۱۰۰ کالری وجود دارد؛ هیچ چربی، سدیم، کلسترول و گلوتنی هم وجود ندارد. با مصرف این مقدار سیبزمینی، بهطور متوسط نیمی از نیاز روزانه به ویتامین C تامین میشود، مقدار پتاسیم موجود در آن نسبت به مقدار پتاسیم موجود در موز بیشتر است و حاوی مقادیر زیادی ویتامین B6، فیبر، منیزیوم و آنتیاکسیدان است. البته این موضوع درست است که نشاستهی موجود در آن میتواند حساسیت به انسولین را افزایش دهد؛ ولی در عین حال میتواند موجب بهبود کنترل قند خون،سلامتی دستگاه گوارش، جذب مواد مغذی و سیری شود و نیز از بروز التهاب در بدن جلوگیری کند و موجب تقویت سیستم ایمنی و بهبود گردش خون شود.
سیبزمینیها کربوهیدراتهای پیچیدهای هستند که بخشی ضرروی از رژیم غذایی روزانه به شمار میروند
به نظر میرسد جرم اصلی سیبزمینی مقدار کالری بالای آن باشد؛ اما باید دانست این سیبزمینیها نیستند که کالری زیادی به بار میآورند؛ بلکه روش پخت آنها است که موجب ایجاد کالری زیاد میشود. اگرچه مقدار کربوهیدرات سیبزمینی بالا است؛ ولی برای تامین انرژی در بلندمدت، مورد نیاز هستند. بسیاری افراد تفاوت بین کربوهیدراتهای ساده و پیچیده را نمیدانند؛ سیبزمینیها کربوهیدراتهای پیچیدهای هستند که بخشی ضرروی از رژیم غذایی روزانهی ما به شمار میروند.
مردم اغلب به آخرین اطلاعات رژیمی گوش میدهند و واکنش آنها به این صورت است که فکر میکنند برخی گروههای غذایی اصلا برای آنها خوب نیست. اما در حقیقت یک فرد برای حفظ سلامت خود به تمام گروههای غذایی نیاز دارد. مصرف مقدار متعادل سیبزمینی که بهطور مناسب پخته شده باشد، مضر نیست. سیبزمینی بهعنوان غذایی با شاخص گلیسمی بالا طبقهبندی میشود اما اگر در رژیم غذایی حاوی غذاهایی با فیبر بالا مانند عدس، لوبیا، مغزها و دیگر سبزیجات استفاده شود، این افزایش در قند هم میتواند خنثی شود.
بسیاری از مشکلات مرتبط با سیبزمینی ممکن است مرتبط با میزان مصرف آن باشد. در بیشتر موارد فردی که شروع به خوردن یک کاسه چیپس سیبزمینی میکند، تا آن را تمام نکند، کنار نمیکشد و به این صورت تمام کالری پرنمک آن را مصرف میکند. در عوض بسیار کم پیش میآید که افراد مقادیر زیادی سیبزمینی بخارپز یا آبپز مصرف کنند.
با افزایش در چاقی، ما درمورد یکی از آخرین موارد منع شده در رژیم غذایی به شدت اغراق میکنیم؛ در چنین وضعیتی یکی از گروههای اصلی غذایی ب طور قابل توجهی کاهش مییابد یا حذف میشود. در نتیجهی این قضیه مثلا سیبزمینی بهصورت یک تابو در میآید.
در دههی ۱۹۷۰ سیبزمینی یکی از بخشهای اصلی غذای هر روز محسوب میشد. در دهههای پس از آن بر اساس گزارش National Obesity Forum که عادات ۴ هزار خانوادهی بریتانیایی را از سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۲ مورد مقایسه قرار داده است، عادات غذا خوردن و رژیمهای غذایی بهطور پیوسته بدتر شده است. این امر عمدتا بهعلت معرفی غذاهای فرآوری شده و وعدههای غذایی آماده و نیز بحران چاقی در کودکان است. با در دسترس قرار گرفتن آسانتر غذاهای متنوع از سرتاسر جهان، سیبزمینی طعم خود را از دست دادهاست. اما در تمایل برای صرفهجویی در هزینه و زمان، ما ممکن است واقعا یک جنبهی کلیدی یعنی سلامت کلی و ماندگاری خود را فراموش کرده باشیم. هیچ دلیلی برای کنار گذاشتن سیبزمینی وجود ندارد؛ فقط لازم است در روشهای پخت آن تجدید نظر کنیم.