کشف قوی‌ترین فاجعه زیرآبی ۱۰۰ سال گذشته

در حالی که بیش از ۷۵ درصد آتشفشان‌های جهان در بستر دریا قرار دارند، دانشمندان هنوز اطلاعات کمی در مورد آتشفشان‌ها زیر دریایی و فوران‌های اقیانوسی دارند. ربکا کری، دانشمند آتشفشان شناسی از دانشگاه تاسمانیا در استرالیا، یکی از دانشمندانی است که اولین پژوهش‌ها را در مورد فوران تاریخی سال ۲۰۱۲ انجام داده است.او گفت:

می‌دانستیم این یک فوران آتشفشانی با مقیاس بزرگ است که تقریبا با بزرگ‌ترین فوران‌های آتشفشانی قرن بیستم برابری می‌کند.

فوران آتشفشان هاور (Havre Seamount) قوی‌ترین آتشفشان زیر دریایی در طول تاریخ بوده است که در ابتدا توسط دانشمندان نادیده گرفته شده بود؛ اما دانشمندان پس از مشاهده‌ی یک جزیره بزرگ که با انباشت سنگ‌های آذرین پدید آمده بود، متوجه بزرگی این فوران شدند. در سال ۲۰۱۲، جزیره‌ای به بزرگی حدود ۴۰۰ کیلومتر مربع در نواحی جنوب غربی اقیانوس آرام تشکیل شده بود. ماه‌ها بعد عکس‌های ماهواره‌ای نشان داد که این جزیره به قطعاتی جداگانه تقسیم شده‌است که خود به بزرگی دو برابر نیوزیلند بوده‌اند. دانشمندان با بررسی‌های خود در سال ۲۰۱۵ متوجه بزرگی مقیاس این فوران در عمق ۱۲۲۰ متری دریا شدند.

بررسی‌های دقیق پژوهشگران با استفاده از زیردریایی بدون سرنشین نشان می‌دهد که فوران آتشفشان هاور پیچیده‌تر از چیزی بوده است که پیش از این تصور می‌کردند. دهانه (کاسه آتشفشانی) که تقریبا ۴.۵ کیلومتر وسعت داشت، با انفجار آتشفشانی عظیم، گدازه‌های انباشته شده در ۱۴ مخزن را تخلیه کرده است و خاکستر، گدازه و جریان سنگ‌های مذاب را به دریا ریخته است.

فوران آتشفشان هاور واقع در فاصله ۹۰۰ کیلومتری نیوزیلند رخ داد. دانشمندان در ابتدا متوجه بزرگی این اما فوران نشدند، اما با بررسی بقایای یک جزیره بزرگ که با انباشت سنگ های آذرین پدید آمده بود، متوجه بزرگی این فوران شدند

احتمالا به دلیل اینکه این فوران در اعماق اقیانوس رخ داده است، چندان تصور درستی از آن نداشته باشیم، از این جهت، باید بگوییم که این فوران عظیم تقریبا ۱/۵ برابر بزرگ‌تر از فوران سال۱۹۸۰ کوه آتشفشانی سنت هلن یا ۱۰ برابر فوران سال ۲۰۱۰ آتشفشان ایافیاتلایوکوتل در ایسلند است. همچنین پژوهشگران می‌گویند، سه چهارم مواد مذاب خارج شده از آتشفشان یا در دریا غرق شده‌اند یا به سواحل جزایر تونگا، نیوزیلند و استرالیا رسیده‌اند.