خیرآبادی: جادوگر نبودم که بتوانم با ۱۳ روز تمرین تیمم را روی سکو ببرم/ آذربایجانی‌ها هنوز هم من را می‌خواهند/ یک ریال هم از فدراسیون کشتی نگرفته‌ام

جمشید خیرآبادی در مورد ششمی تیم ملی فرنگی امید در مسابقات جهانی رومانی اظهار داشت: اول از همه باید ببینیم چه چیزی کاشته‌ایم که بخواهیم برداشت کنیم. نه اردویی، نه تدارکاتی و در کنارش مشکلات دیگر. گیاه در شرایطی رشد می‌کند که همه شرایط برای رشدش مساعد باشد، حتی اگر یک عامل هم فراهم نباشد، رشدی حاصل نمی‌شود. من جادوگر و معجزه‌گر نبودم که بتوانم تنها با 13 روز تمرین تیمم را روی سکو ببرم.

وی ادامه داد: من وقتی چند روز بیشتر شاگردانم را در اختیار دارم، واقعا نمی‌دانم آنها در چه وضعیتی هستند و آیا اعتماد به نفس آنها واقعی است یا کاذب. این چیزها باید در تورنمنت خارجی یا چندین اردو دستِ مربی بیاید. باید با این بچه‌ها زندگی کرد تا کاملا در جریان وضعیت‌شان قرار گرفت. ما یک اردو داشتیم که در میانه راه تعطیل شد و بعد هم اردوی منتهی به اعزام که مجموعا 13 روز تمرین کردیم. دو اردویی هم  که در ماه‌های پیش در سنندج برگزار شد، هیچ کدام از نفرات اعزامی به جهانی مجارستان را در اختیار نداشتیم، این نفرات یا در تیم جوانان بودند یا در اردوی بازی‌های آسیایی و جهانی مجارستان.

خیرآبادی در پاسخ به برخی منتقدان تصریح کرد: این روزها یک عده مغرضانه نظر می‌دهند که این حرف‌ها دور از انصاف و منطق است. گفته‌اند ما پروفسور پرادعا بوده‌ایم، اما نمی‌دانم ما کجا چنین ادعایی داشتیم؟ اگر ادعا داشتم که نمی‌آمدم، 10 ماه کار کردیم و یک ریال هم نگرفتیم، پس برای پول هم نیامده بودم. البته فدراسیون چندین بار خواست که برای عقد قرارداد بروم اما چون هنوز تکلیف کادرم مشخص نبود، قبول نکردم. هیچ کدام از ما یک ریال هم نگرفتیم که حال بخواهند به شخصیت‌مان توهین کنند. من، نوربخش، میرزاده، محمدی و عدنانی در این مدت نه پول گرفتیم و نه جایزه و پاداش، مجموعا با 150 سال تجربه آمده بودیم که کمک کنیم.

سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی آذربایجان در سال‌های 2012 تا 2016 اضافه کرد: یکی از همین آقایان عنوان کرده که مرا از کشتی آذربایجان بیرون کرده‌اند! درحالیکه همین الان هم آذربایجانی‌ها من را می‌خواهند. ما وقتی حتی یک اردوی کامل هم نداشتیم نمی‌توانستیم معجزه بکنیم. ببینید روی تیمی که در المپیک 2012 لندن سه مدال طلا گرفت، سال‌ها کار شد. از 2005 که محمد بنا برگشت تا 2012 لندن درنهایت کار همه نتیجه داد و بعد هم من به کشتی آذربایجان رفتم و مجموعا 50 ماه آنجا کار کردیم. به آنها برنامه داده بودم و در 25 ماه اول به خاطر تغییر دیدگاه نتیجه‌ای حاصل نشد و هر موفقیتی که داشتیم برای 25 ماه دوم بود و بهترین نتایج تاریخ کشتی فرنگی آنها به دست آمد و توانستیم با یک اختلاف نسبت به روسیه نایب قهرمان جهان شویم، در جام جهانی تهران به قهرمانی برسیم و در المپیک اروپایی هم قهرمان شویم و درنهایت من بهترین مربی تمام رشته‌های ورزشی آنها شدم.

دستیار محمد بنا در المپیک 2012 لندن خاطرنشان کرد: وقتی این حرف‌ها را می‌شنوم و شرایط را می‌بینم واقعا دلسرد می‌شوم. ما با عشق کار کردیم، بدون چشمداشت. یکی مثل ناصر نوربخش با 60 سال سن با تمام وجود در کنار تیم بود، مثل یک جوان 20 ساله. 80 درصد مربیان فعلی کشتی فرنگی دفترچه مربیگری شان را از نوربخش گرفته‌اند و بعد به او می‌گویند پروفسور پرادعا. ما هر نتیجه‌ای بگیریم براساس کار، امکانات، تدارکات و داشته‌های‌مان هست. کسی که بگوید در کوتاه مدت نتیجه می‌گیرد دروغ گفته است. اگر همه شرایط مهیا بود و نتیجه نمی‌گرفتیم آن وقت باید پاسخگو می‌بودیم.

جمشید خیرآبادی در مورد 4 مدال برنزی که تیمش در بخارست به دست آورد، تاکید کرد: این 4 مدال اتفاق خوبی بود. یک اینکه ما در سه وزن المپیکی (60، 97 و 130 کیلوگرم) مدال گرفتیم و این یک حُسن و اتفاق امیدوارکننده است. دوم اینکه در 130 کیلوگرم یوسفی کشتی گیری 17 ساله بود که سال‌ها از اعزام خارجی‌اش می گذشت و ظاهرا یک بار در رده نوجوانان به گرجستان رفته بود. مربی او صابر میرزاده بود که وقتی دیدیم سنگین وزن شماره یک ما، به این دلیل که گفته شد تیم به جهانی نمی‌رود، وزنش بالا رفته و 140 کیلو شده بود، می‌دانستیم که وزن کم کردن و دو بار سر وزن رسیدن در مسابقه، کار او را در جهانی با مشکل مواجه خواهد کرد، به همین دلیل یوسفیِ 17 ساله را به بخارست بردیم که او هم کشتی‌های بسیار خوبی گرفت. سومین مورد هم عملکرد علی اکبر حیدری بود، کسی که در بازی‌های آسیایی به حریف ژاپنی باخته بود اما اینجا کشتی‌های خیلی خوبی گرفت. بیشتر این نفرات مدال جهانی نداشتند.

بیشتر بخوانید