استخراج معادن سیارکی؛ راهی برای کلون سازی مریخ

مریخ سیاره‌ای است که برای برخی سازمان‌ها و کمپانی‌ها خصوصا اسپیس ایکس جذابیت زیادی پیدا کرده است. با وجود اینکه به نظر می‌رسد برنامه سفر به مریخ به تأخیر افتاده است؛ اما بسیاری از جمله فضانورد سابق، باز آلدرین، هنوز هم باور دارند که انسان در خلال دو دهه‌ی آینده قادر به سکونت در سیاره سرخ خواهد بود.

برای اینکه اطمینان حاصل کنیم که در مریخ امکان سکونت داریم، باید به منابع ضروری دسترسی داشته باشیم. منابعی از جمله آب و فلزاتی همچون پلاتین. کمپانی‌های استخراج معادن سیارکی به‌خوبی متوجه ارزش این موضوع شده‌اند. این کمپانی‌ها هم‌اکنون مشغول رقابت در این زمینه هستند که در این بین، کمپانی‌های همچون دیپ اسپیس و پلانتری ریسورسز گوی سبقت را از بقیه شرکت‌ها ربوده‌اند.

هردوی این کمپانی‌ها، قصد انجام مأموریت‌هایی برای استخراج معادن سیارک‌های نزدیک به زمین دارند. دیپ اسپیس می‌خواهد با کاوشگر پروسپکتور-۱ خود منابع آب سیارک‌ها را استخراج کند؛ در همین حال، پلانتری ریسورسز بر استخراج مواد معدنی مانند پالادیم و پلاتین و دیگر مواد معدنی کمیاب از سیارک‌های نزدیک به زمین تمرکز کند. در واقع به گفته‌ی مدیران ارشد این کمپانی، پلانتری ریسورسز می‌خواهد با ایجاد اقتصادی فراسیاره‌ای، اکتشافات فضایی و همچنین نحوه زندگی ما روی سیاره را دگرگون کند.

این کمپانی که سال ۲۰۱۲ تاسیس شد، از حامیان مشهوری هم برخوردار است، از جمله جیمز کامرون کارگردان معروف سینما و مدیران گوگل لری پیج و اریک اسمیت. شرکت دیپ اسپیس هم قصد دارد، اولین کاوشگر خود را برای فرود روی یک سیارک تا سال ۲۰۲۰ به فضا بفرستد.

دانیل فابیر، مدیرعامل دیپ اسپیس، می‌گوید:

ما تا دهه آینده‌ی شروع به استخراج منابع سیارکی خواهیم کرد. ما سیستم تجاری فضا را هم دگرگون خواهیم کرد. به این ترتیب که دیگر مشتریان ما نیازی نخواهند داشت که مایحتاجشان را با خود حمل کنند؛ بلکه در زمان نیاز به آن‌ها تحویل داده خواهد شد.

استخراج معادن سیارکی تنها برای سازمان‌ها و کمپانی‌های فضایی منفعت نخواهد داشت، بلکه برای کمپانی‌های دیگر هم می‌تواند اهمیت زیادی داشته باشد. نحوه استخراج معادن زمینی با توجه به میزان موجودی منابع و همچنین آسیب‌های زیست‌محیطی به‌خصوص برای بستر اقیانوس‌ها به‌شدت تغییر کرده است. سیارک‌ها می‌توانند دقیقا همان چیزی باشند که برای جبران منابع بالقوه اقیانوس‌ها و منابع باقی‌مانده دیگر نیاز هستند.

البته این مأموریت‌های استخراج معادن سیارکی در آینده‌ای نزدیک انجام نمی‌گیرند؛ چراکه هنوز منابع مالی این پروژه‌ها کاملا تأمین نشده است. سال ۲۰۱۵ بود که رئیس‌جمهور سابق آمریکا، بارک اوباما، لایحه‌ای برای حمایت از این موضوع به اجرا در آورد. او در این سال لایحه‌ای برای قوانین حفاظت از راه‌اندازی شرکت‌های فضایی تجاری در ایالات‌متحده آمریکا به امضا رساند. در همین حال، چند ماه قبل بود که دولت لوگزامبورک قوانین مشابهی را به تصویب رساند. بر اساس قانونی که مردادماه امسال در پارلمان لوکزامبورگ به تصویب رسید، شرکت‌های خصوصی فضایی امکان استخراج مواد معدنی سیارکی را خواهند داشت.

لوکزامبورگ سال گذشته، پیش‌نویس قانونی را آماده کرد که به‌ موجب آن، شرکت‌های خصوصی در صورت دریافت مجوز مأموریت و همچنین تبعیت از قوانین بین‌المللی، امکان بهره‌برداری از سیارک‌ها و دیگر اجرام نزدیک زمین را خواهند داشت. اما هر دوی این قوانین باید از معاهدات بین‌المللی (معاهده فضایی ماورای جو -۱۹۶۲) تبعیت کنند که به موجب آن، هیچ کشوری (در این مورد کمپانی‌ها) حق ادعای مالکیت ماه یا یک سیارک را ندارد؛ بلکه این کمپانی‌ها بدون مالکیت سیارک‌ها، تنها حق استخراج مواد معدنی را دارند.

باید صبر کنیم و ببینیم  آیا استخراج سیارکی آیا واقعا عملی می‌شود یا خیر؟ اما موضوع غیر قابل‌ انکار در این موردريال این است که کمپانی‌های زیادی برای تحقق چنین هدفی مشغول سرمایه‌گذاری هستند. کلون کردن سیاره‌ای دیگر یکی از اهداف بلندمدت بوده است و به همین جهت، برای تأمین نیازهای چنین پروژه‌های جاه‌طلبانه‌ای نیاز به منابع بسیاری وجود دارد که سیارک می‌توانند آن را تأمین کنند.

اما در این بین سؤال‌هایی هم مطرح است که تا پیش از شروع به کار این صنعت نوظهور، نمی‌توان پاسخ درستی به آن‌ها داد: اینکه آیا می‌توان چنین منابعی را در معادن ناشناخته زمینی با سهولت بیشتری به دست آورد؟ یا اینکه آیا استخراج از منابع سیارکی به‌صرفه‌تر از معادن زمینی است؟ و مهم‌تر اینکه، آیا همه سیارک‌ها دارای منابع کافی (با معیارهای استخراج مقرون ‌به‌صرفه) هستند؟

باید منتظر ماند و دید. نظر شما چیست؟